Lezersbrieven: het leed van Israël en het hertalen van preken van oudvaders
In de rubriek ‘Opgemerkt’ reageren lezers op artikelen uit het Reformatorisch Dagblad of op actuele thema’s.
Hertaling preken oudvaders
De artikelen over het hertalen van preken en ander werk van oudvaders volg ik met belangstelling. Het artikel ”Hertaal preken oudvaders niet op eigen houtje” van J.M. Vermeulen (RD 8-5) las ik echter met gemengde gevoelens en zorg. Ik val de auteur erin bij dat hertaling nodig is. Ook is het van groot belang dat dit deskundig gebeurt.
De uitwerking die hij hieraan geeft, verontrust mij echter zeer. In zijn voorbeelden gaat het niet altijd om verouderd taalgebruik (bijvoorbeeld ”zich verlaten op”). Ernstiger nog vind ik dat hij voorbeelden noemt van Bijbels en bevindelijk taalgebruik die volgens hem hertaling nodig hebben. Hij stelt dat ”arme zondaar” niet betekent dat iemands portemonnee leeg is. Van zo’n voorbeeld schrik ik. Want ”arm” betekent toch echt ”niets hebbend, behoeftig”, al is het dan in geestelijk opzicht. Zo wordt ”arm” ook in de Bijbel gebruikt (Zefanja 3:12, Openbaring 3:17). Wat betreft ”boze wereld” schrijft de auteur dat deze niet rood aanloopt. Dit is mijns inziens geen reëel misverstand: ”boos” (of ”kwaad”) in deze en andere verbindingen is voluit Bijbeltaal. Galaten 1:4: „... opdat Hij ons trekken zou uit deze tegenwoordige boze wereld” (idem 1 Johannes 5:19).
Wanneer ook voluit Bijbelse woorden en begrippen (in preken!) gewijzigd worden, dragen we juist bij aan verarming van de taal en het isolement van Bijbelse woorden en begrippen. Ook doet men zo, ondanks alle goede bedoelingen, geen recht aan de oudvaders.
Kees Valk, Rhenen
”Wie zou niet wenen?”
In een van zijn columns (RD 6-5) beschrijft Ewoud de Jong dat het beluisteren van het ”Stabat Mater” hem aanzette tot overpeinzing van het nameloze lijden van vele moeders, in het verleden en nu. We kennen de beelden en verhalen. De indringende column gaf stof tot overdenken. Tegelijk bleef er iets schuren... Ik herlas het stukje enkele keren maar nee, wat ik wel verwachtte stond er niet in. Mag ik er nu aandacht voor vragen?
Maria was een Joodse moeder die weende om haar Joodse Kind. Wie denkt dan niet aan de moeder die op 7 oktober 2023 haar baby vermoord zag worden? Wie denkt dan niet aan de moeders van de gruwelijk vermoorde jongeren van het Novafestival? Wie denkt dan niet aan de moeders van de IDF-soldaten die tegen een terreurgroep moeten vechten? Wie denkt dan niet aan de moeders van de vermoorde gijzelaars? Wie denkt dan niet aan de moeders van de gijzelaars die dood of levend nog vastgehouden worden?
Maria was een Joodse moeder en haar kind een Joods Kind. Simeon sprak over het zwaard dat door Maria’s ziel zou gaan. Stabat Mater... Maar ook dat haar Kind een Licht tot verlichting der heidenen én tot heerlijkheid van Zijn volk Israël zou zijn.
J.I.G. de Bruin, Rotterdam
In Opgemerkt reageren lezers van het Reformatorisch Dagblad op de inhoud van de krant. Ook reageren? Stuur uw reactie (maximaal 250 woorden) naar opinie@refdag.nl. Op ingezonden brieven kan niet worden gereageerd.
