Ds. Paul Doth verlaat Suriname: „Niet de politiek, niet een kerk, maar God alleen zal dit land verheffen”
Ds. Paul Doth (88) keert definitief terug naar Nederland. Bijna vijftig jaar woonde en werkte hij in Suriname voor de Evangelische Broedergemeente (EBG). „Het is heel moeilijk om weg te gaan uit dit gezegende land”, zei hij bij zijn afscheid.

Ds. Doth kwam eind jaren zeventig van de vorige eeuw naar de voormalige kolonie die in 1975 onafhankelijk was geworden. Hij is actief geweest als geestelijk leider, dominee en directeur van Stadszending der EBG Suriname. Ook is hij onder meer 25 jaar directeur van het evangelisatiecentrum van de EBG Suriname geweest en was hij later geestelijke in het Diakonessenziekenhuis.
Ds. Doth maakte indruk op de mensen met wie hij werkte. Ook op de Surinaamse president Chandrikapersad Santokhi, die hem bij zijn afscheid, vorige week dinsdag, zijn „vriend” noemde en zei dat hij een van de leidende figuren binnen de EBG zeker zal gaan missen. Ds. Doth had eerder van het staatshoofd een hoge onderscheiding gekregen „voor het versterken van het geloof in onze Schepper en het versterken van waarden en normen in dit land”.

Ds. Doth is in Suriname geboren, waar zijn vader predikant bij de EBG was. Op zijn zesde verhuisde het gezin naar Curaçao. Na zijn middelbareschooltijd, in 1955, kreeg hij een beurs om in Nederland verder te leren aan de Nederlandse hervormde kweekschool te Nijmegen. Daar leerde hij zijn latere vrouw Coby kennen, met wie hij na zijn studie naar Curaçao vertrok om als onderwijzer te werken. Later werd hij directeur van het protestantse jeugdwerk op het overwegend rooms-katholieke Curaçao.
Geestelijk verarmd
Ds. Doth in een eerder interview: „Na enige tijd riep de Heere mij om terug te keren naar Suriname. Ik zou 90 procent in inkomen achteruitgaan als ik dat zou doen. Toch wist ik diep in mijn hart dat die roeping van God kwam. Maar ik heb er met God over geworsteld in een groeiende crisis. Mijn vrouw zei echter heel nuchter: „Als het Gods roeping is, moet je het doen.””
Na veel strijd –vooral met zichzelf– en heel veel praten met onder meer zijn vader, hakte hij uiteindelijk de knoop door en ging naar Suriname. Daar stond de kerk er niet goed voor. „De hele EBG was onthoofd. Er was geen leiding meer. Er kwamen in die tijd hervormde en gereformeerde predikanten uit Nederland om de leemte op te vullen. Maar ze hadden niet het rijke, levende Woord, zoals dat van onze eigen predikanten. Ze kwamen met hun rationele theologie en de kerk verarmde geestelijk steeds verder.”
Langzaam maar zeker veranderde dat echter en keerde het tij ten goede, mede dankzij de bevlogenheid van ds. Doth. De EBG heeft nu weer een vaste plaats in de Surinaamse samenleving en de kerk bloeit.
Krachtige boodschap
Het liefst was ds. Doth nog langer in zijn geliefde Suriname gebleven. Maar na het overlijden van zijn vrouw Coby een halfjaar geleden –meer dan een halve eeuw was hij met haar getrouwd geweest– besloot hij naar Nederland te gaan, omdat al zijn kinderen en kleinkinderen daar wonen. „Anders zou ik hier helemaal alleen zijn”, aldus een emotionele ds. Doth bij zijn afscheid. „Maar het zijn heel fijne jaren geweest.”
De oude predikant had een boodschap voor Suriname, dat door economisch moeilijke tijden gaat. „Zorg voor eenheid. Zie elkaar eerst als mens. God heeft ons allemaal geschapen en als wij elkaar én Hem liefhebben, kan dit land veranderen. Niet de politiek, niet een kerk, maar God alleen zal dit land verheffen.”