Verstandig van SGP om doodstraf niet te vermelden in verkiezingsprogramma
De SGP is een partij voor het leven. Dat gegeven maakt het opportuun om niet te kiezen voor een al te expliciete opname van de doodstraf in het verkiezingsprogramma, stelt dr. E. G. Bosma.
Is het niet het vrouwenstandpunt of het leerstuk van de theocratie dat zowel intern als extern de gemoederen bezighoudt, dan is het wel de wenselijkheid van de herinvoering van de doodstraf. Opnieuw heeft de seculiere meerderheid in ons land een onderwerp om zich te verbazen over de achterlijkheid van de SGP. Het is jammer dat er in de vaderlandse media reuring is ontstaan over dit onderwerp. Temeer daar het nieuws al bijna een eeuw oud is, zo lang bestaat namelijk de tekst van het beginselprogramma al.
Is het dan geen nieuws dat de SGP niet expliciet pleit voor de herinvoering van de doodstraf in haar conceptverkiezingsprogramma? Ja en nee.
Ja, het is nieuws, omdat tot op heden de doodstraf wel genoemd werd in het verkiezingsprogramma. Daar komt nog bij dat dit onderwerp gegarandeerd de (negatieve) aandacht zal trekken en daarmee interessant is voor journalisten.
Nee, het is geen nieuws, omdat er veel meer zaken uit het beginselprogramma niet expliciet zijn terug te vinden in dit én vorige verkiezingsprogramma’s. Bovendien kan uit het conceptverkiezingsprogramma nog steeds afgeleid worden dat de SGP geen principiële bezwaren heeft tegen de doodstraf. Het conceptverkiezingsprogramma stelt immers dat uitlevering van misdadigers aan landen die de doodstraf kennen mogelijk zou moeten zijn. Daarmee bekent de partij wel degelijk kleur. Het hoofdbestuur roept dan ook niet op om te komen tot een herziening van het beginselprogramma.
Ontwikkeling
Kan de slechts impliciete verwijzing naar de doodstraf dan gelden als beginselverzaking door de huidige SGP? Ds. G. H. Kersten en ds. P. Zandt riepen immers in de Tweede Kamer destijds meer dan eens expliciet op tot herinvoering van de doodstraf. Ook toen stuitte dit pleidooi op weerstand, zij het niet zo massief als tegenwoordig het geval is.
Niemand zal ontkennen dat de SGP in de loop van de afgelopen eeuw een zekere ontwikkeling heeft doorgemaakt van louter getuigenispartij naar een meer bestuurlijk gerichte partij. Dat daar binnen de partij verschillende waardeoordelen aan worden gehangen, is ook algemeen bekend.
Dat neemt echter niet weg dat de politieke, culturele en maatschappelijke context van de pleidooien van Kersten en Zandt voor de herinvoering van de doodstraf een totaal andere was dan die waarin de huidige Kamerleden opereren. Wanneer we ons bewust zijn van die verschillen, wordt duidelijk dat de nu voorgestelde concepttekst minstens even tegendraads is als de bijdragen van de twee eerste boegbeelden van de SGP.
Kernboodschap
Helaas voor het hoofdbestuur gebeurt nu precies waar het bang voor was: namelijk gedoe over één onderwerp dat per definitie negatieve aandacht krijgt en daardoor de kernboodschap van het verkiezingsprogramma overschaduwt. De kernboodschap is namelijk dat de SGP voor het leven is. En juist die kernboodschap maakte het opportuun om niet te kiezen voor een al te expliciete opname van de doodstraf in dit verkiezingsprogramma.
Iedereen kan begrijpen dat het campagnetechnisch moeilijk is de slogan ”Stem voor het leven” te koppelen aan een pleidooi voor herinvoering van de doodstraf. Hoe leg je uit dat je enerzijds tegen abortus en euthanasie bent, maar dat je tegelijkertijd voor de doodstraf bent? Dat is erg lastig als je weet dat de campagneboodschap kort en pakkend moet zijn.
Intern zijn veel SGP’ers het er wel over eens dat juist de beschermwaardigheid van het leven in bepaalde gevallen de doodstraf wenselijk maakt. Het leven is zo kostbaar dat de Schepper in Zijn wijsheid bepaald heeft dat moord met de doodstraf gestraft dient te worden. Feit is echter wel dat dit voor de buitenwereld helemaal niet zo evident is.
Daarenboven heeft het hoofdbestuur zich kennelijk gerealiseerd dat tussen het ideaal en de verwezenlijking ervan zich praktische en wettelijke bezwaren kunnen voordoen. De politieke realiteit is dat een pleidooi voor herinvoering van de doodstraf op dit moment geen enkele kans van slagen heeft en dat allerlei internationale verdragen het ook nog eens onmogelijk maken.
Verder moeten we ons realiseren dat juist een onderwerp als dit de grootst mogelijke zorgvuldigheid vergt vanwege het onomkeerbare karakter van de doodstraf.
Commotie
Dit alles neemt echter niet weg dat de SGP nog steeds voor herinvoering van de doodstraf is, zoals ook –zij het impliciet– blijkt uit de concepttekst van het verkiezingsprogramma en uiteraard expliciet uit het beginselprogram. Mocht namelijk gerealiseerd worden wat in die tekst wordt voorgesteld, dan is dat dichter bij het ideaal dan de huidige situatie. Ik kan me zo voorstellen dat al deze zaken meer of minder deel hebben uitgemaakt van de overwegingen binnen het hoofdbestuur.
Over de vraag of het hoofdbestuur in dezen handig geopereerd heeft, kan men van mening verschillen. Mijn conclusie is dat het in dezen materieel niet uitmaakt wat er zaterdag op de extra algemene vergadering in Hoevelaken besloten wordt. Enerzijds is die gedachte troostrijk, anderzijds is het jammer van alle commotie die door deze zaak is ontstaan. De boodschap was en is dat een stem op de SGP een stem voor het leven is!
De auteur is raadslid voor de SGP in Rijssen-Holten en nummer 17 op de landelijk lijst van de SGP.
