„Licht uit Licht”, een bekende frase uit de geloofsbelijdenis van Nicea. Die geeft woorden aan een van de kernzaken waar het concilie over vergaderde: de verhouding tussen God de Vader en God de Zoon. Als je de kathedraal Sagrada Familia betreedt, kleurt ook licht de sfeer in de basiliek. In allerlei tinten valt het door de immense glas-in-loodramen naar binnen. Een veelkleurigheid die ook de aanwezigen kenmerkt.

Het Concilie van Nicea in 325 wordt als eerste oecumenisch concilie beschouwd. De breedte van de kerk was er vertegenwoordigd en haar uitspraken zijn geldig voor het hele christendom. Daar word je meteen bij bepaald als bij aanvang van de dienst de afgevaardigden van allerlei christelijke denominaties door het lange gangpad naar het koor van de kerk schrijden. Bisschoppen uit de Rooms-Katholieke Kerk, geestelijken uit de Oosters-Orthodoxe Kerk, anglicanen, maar ook vertegenwoordigers van baptisten, presbyterianen en pinksterkerken. Niet voor niets is de bijeenkomst als „oecumenische viering” aangekondigd.

Lees ook

Catalanen vieren 1700 jaar Nicea in Sagrada Familia

Na de opening nemen verschillende afgevaardigden beurtelings het woord, meestal in de lokale Catalaanse taal. Tussendoor klinken muzikale bijdragen van het koor.

Herkenning

Voor ons als reformatorische christenen kan de belijdenis van Nicea onbekend en onbelangrijk lijken. Ook in het werk van SEZ in Spanje en Latijns-Amerika zijn het vooral de reformatorische belijdenisgeschriften die het verschil maken. Ons werkgebied is van oorsprong rooms-katholiek, terwijl binnen het protestantisme de pinksterkerken de snelste groei doormaken.

Toch, als die bekende klanken uit de geloofsbelijdenis klinken, laat dat niet onberoerd

Ik vermoed dat we als aanwezigen in die Catalaanse kathedraal in leer en leven op veel vlakken van elkaar verschillen. Maar toch, als die bekende klanken uit Nicea’s belijdenis klinken, die we samen herkennen en erkennen, dan laat dat niet onberoerd: „Wij geloven in één God, de almachtige Vader, Maker van hemel en aarde.” Een volgende kerkleider schetst Gods grootheid in de schepping. Weer een andere afgevaardigde vervolgt de belijdenis: „En in één Heere Jezus Christus.” Ook dit wordt toegelicht: dat onze zaligheid en de vergeving van zonden in die Christus te vinden is.

Een bisschop uit de Oosters-Orthodoxe Kerk haalt aan hoe met de dood van Stefanus de eerste druppel martelaarsbloed op het stof der aarde viel, waarna vele martelaars door de belijdenis van hun geloof de dood hebben gevonden.

Nieuws in beeld

Licht valt in verschillende kleuren door de immense glas-in-loodramen. beeld Hendrik van de Ridder

Op de viering kwamen mensen van allerlei kerkelijke denominaties af. beeld Hendrik van de Ridder

De volle kathedraal van achteren bezien. beeld Hendrik van de Ridder

De basiliek van de Sagrada Familia in Barcelona is nog steeds in aanbouw. beeld Hendrik van de Ridder

Twee oosters-orthodoxe aanwezigen bij de viering. beeld Hendrik van de Ridder

Halszaak

Het doet denken aan het verslag dat Eusebius van het Concilie van Nicea deed. Hij beschrijft daarin hoe „uitgelezen dienaren van God” verzameld waren uit kerken in Europa, Libië en Azië. En hoe hun verwondingen die zij door geloofsvervolging hadden opgelopen, diepe indruk op de aanwezigen maakten: „Mannen die allerlei martelingen hadden doorstaan om hun geloof: de een verminkt op deze manier, de ander op een andere. De een met een oog uitgestoken, de ander met een hand verloren, een derde met een kreupel been. Allen droegen zij in hun lichaam de tekenen van Christus.”

Ze hadden geleden om de zaak van hun Koning en zo kwamen ze aan in Nicea om deel te nemen aan de vergadering. Twee maanden debatteerden zij over de vraag hoe de Zoon zich verhoudt tot de Vader. Arius en zijn volgers meenden dat de Zoon niet gelijk kon zijn aan de Vader. Zijn tegenstanders, onder aanvoering van Athanasius en Alexander van Alexandrië, waren het daarmee fundamenteel oneens. Immers, als Jezus alleen mens zou zijn geweest, kan Hij ons niet zalig maken.

Het ging daarom over een halszaak van het christelijk geloof: dat Jezus Christus waarachtig God is, één in wezen met de Vader. De belijdenis die daaruit voortkwam vormt tot op de dag van vandaag een fundament voor het christelijk geloof. In Spanje, Latijns-Amerika en in de rest van de wereld.

Hendrik van de Ridder, bureaumanager van Spaanse Evangelische Zending, woonde zaterdag in Barcelona een oecumenische herdenking bij van de Geloofsbelijdenis van Nicea.