OpinieColumn ds. Belder

„Er zijn grenzen aan de vrijheid van wolf, das en overheid”

Dachten ze bij de meldkamer 112 aan een verlate 1 aprilgrap toen in Doetinchem alarm werd geslagen omdat er een wolf door de stad struinde? Geen geldwolf, maar een heuse Iezegrim.

Ds. J. Belder
24 April 2023 17:00Gewijzigd op 24 April 2023 17:20Leestijd 3 minuten
„Wie had ooit kunnen denken dat dassen het COA nog eens de das om zouden doen.” beeld Staatsbosbeheer
„Wie had ooit kunnen denken dat dassen het COA nog eens de das om zouden doen.” beeld Staatsbosbeheer

De meldster –Silvia Wolf-de Wolff– had haar naam niet mee. „Ik ben overigens geen familie”, hoorde dagblad De Gelderlander haar zeggen. Dienders vonden even later het dier in een achtertuin, een uiltje knappend. De Telegraaf leverde er maar gelijk een handvol tips bij: wat te doen als je Iezegrim ontmoet in bos, veld, woonwijk of winkelstraat.

Ook de das haalde het nieuws, niet de stropdas, al zullen ze bij het COA daar wel aan gedacht hebben. Precies daar waar de minister 800 asielzoekers wil vestigen woont een dassenfamilie. De Vereniging Das en Boom dreigt met een rechtsgang als zij worden verjaagd. Voor de belangenbehartigers van de dassen kan het COA de boom in. De hele affaire is een strop voor het ministerie. Dus toch een stropdas. Wie had ooit kunnen denken dat dassen het COA nog eens de das om zouden doen.

Dat de overheid op de kleintjes let, blijkt. In nachtelijk Vlissingen omsingelde veel blauw enkele zojuist binnengestoomde vissersschuiten. Argeloze buurtbewoners dachten aan het oprollen van een mocromaffianetwerk, aan de confiscatie van een drijvend xtc-lab of varende cocaïnewasserij. De pers raakte in het duister de tel kwijt. Waren het drie, vier of vijf schepen? Gingen 100 of 200 agenten de boot in? Trouw schreef: „In vier schepen trof de politie verborgen ruimtes aan waar zwarte vis lag.” Dat klinkt onsmakelijk. Het ging om ondermaatse vis die niet verkocht mag worden, maar niettemin buiten de afslag toch op de markt komt. De Nederlandse Vissersbond reageerde geschokt. Voorzitter Johan Nooitgedagt had dit niet verwacht.

In dezelfde editie van Trouw vertelt de voormalige voorman van LTO en boegbeeld van Rabo’s Agri & Food, Dirk Duijzer, hoe de bijna laatste regel uit het Wilhelmus hem inspireert: „Dat ik God de Heere, de hoogste Majesteit, heb moeten obediëren [gehoorzamen] in der gerechtigheid.” Daar zit iets revolutionairs in, iets van rebellie, van opstand tegen alles wat de wetten en normen van de hoogste Wetgever schendt. Er zijn grenzen, ook aan de vrijheid van wolf en das. Niet minder aan die van de overheden, die binnen de grenzen van hun wettige roeping moeten blijven. En ik? Laten we eens stevig obediëren en de tirannie verdrijven, zoals in ons volkslied. Maar dat lukt alleen met Gods Woord in de hand, door geloof en gebed, zei Luther al.

Vond je dit artikel nuttig?

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer