Gesprek voeren op de ic is vaak lastig
Een familie die ik niet ken, moet ik bijpraten over een patiënt. Direct bij binnenkomst in de familiekamer merken de verpleegkundige en ik al een achterdochtige sfeer op.
Een familie die ik niet ken, moet ik bijpraten over een patiënt. Direct bij binnenkomst in de familiekamer merken de verpleegkundige en ik al een achterdochtige sfeer op.
„Vrijwilligerswerk is belangeloos. Het legt bovendien niet de druk op je gezin die een betaalde baan mij zou geven.” Marina Knulst-Westerink uit Nunspeet is verpleegkundige. De terminale thuiszorg ligt haar na aan het hart. Bovendien is ze samen met haar man en haar kinderen gastgezin.
Ze onderhandelt over vele tienduizenden euro’s, vliegt meerdere keren per jaar naar leveranciers in Portugal, Turkije, Pakistan en levert aan grote jongens als Vroom & Dreesman, de Bijenkorf en Beter Bed. Henriëtte van Beynum, directeur van Bedding House in Lisse. „Ik mag geloven dat dit Gods weg is.” De purperverkoopster uit Lisse.
Ze heeft vijf tropenjaren achter de rug. Mensen hebben er volgens José de Bree uit Kesteren soms geen voorstelling van wat het leven van een gescheiden vrouw met vijf jonge kinderen inhoudt. „Als alleenstaande moeder heb je een dubbele taak: de opvoeding van je kroost en het zorgen voor een inkomen. Eigenlijk ben je gezinsmanager.”
Zojuist heeft ze andere kleren aangetrokken. Haar uniform hangt in de kast. Dineke van Vreeswijk is terug van haar werk.
Van dinsdag tot en met zaterdag zijn Bert (37) en Gertine van de Bosch (33) in hun kledingzaak te vinden. Op maandag zijn ze vaak bezig met de inkoop. Minstens drie avonden per week zijn ze nieuwe kleding aan het labelen en nieuwe kleding aan het opruimen. Kortom, de eigenaars van Dingedong uit Uddel hebben het heel druk. Toch weten de vier kinderen hun moeder wel te vinden. Gertine: „Ik denk dat ik haast meer thuis ben dan andere moeders.”
Dat de bijbelse opdracht om te woekeren met de geschonken talenten zeker ook de vrouw geldt, is voor haar glashelder. „Maar als je van God een man mag krijgen, en je huwelijk wordt met kinderen gezegend, dan is de eerste taak van de vrouw de zorg voor het gezin. Daar zou voor mij geen fulltime baan bij passen.”
Iedere dag en week steeds hetzelfde ritme vindt ze helemaal niet erg. Jacquelien Nentjes (40) is met vreugde huisvrouw en moeder.
Het werd even héél stil op het consultatiebureau in Staphorst toen Henk Vos de eerste keer met zijn zoontje over de drempel stapte. „Een mán?!” Bij de familie Vos zijn de rollen omgedraaid. Henk runt het huishouden, Ineke staat voor de klas.
Ze wilde wel komen werken. Maar dan moest er thuis wel een vaatwasser komen. Die kwam er, toch wist ze na vier maanden bijna fulltime werk één ding: dit nooit meer. Nu werkt Wijnie Boogert uit Driebruggen -41 en moeder van zes kinderen in de leeftijd van 6 tot 17 jaar- drie dagdelen per week. Ze helpt als klassenassistent de hervormde basisschool in haar woonplaats.