„Arbeidsrecht wringt met flexibel werk”
Bijna dertig detacheringsbureaus hebben zich verenigd in een eigen brancheorganisatie. De Vereniging van Detacheerders Nederland (VvDN) hield woensdag haar eerste bijeenkomst.
De bureaus, waaronder Yacht, YER en Brunel, besteden personeel uit aan overheid, semi-overheid en bedrijfsleven. Vier vragen aan VvDN-voorzitter Maikel Pals (46), directeur van detacheerder Brunel Nederland.
Waarom is de VvDN opgericht?
„Tot nu konden detacheerders zich alleen maar aansluiten bij bonden die zich richten op de uitzendbranche. Maar bonden en detacheerders constateerden dat de arbeidsmarkt van flexibel personeel zo divers is dat organisaties zich beter moeten organiseren om ook een stem te hebben bij de politiek.
Detacheringsbureaus nemen een andere positie in dan uitzendbureaus. Detacheerders hebben werknemers met een bepaalde vakkennis in vaste dienst.
Opdrachtgevers kunnen zo’n specialisme inhuren. De werknemer werkt dan telkens tijdelijk op projectbasis bij een opdrachtgever. Uitzendbureaus bieden veel minder werkzekerheid.”
Waarover willen jullie meepraten?
„De arbeidsmarkt is veranderd. Er zijn meer flexibel inzetbare arbeidskrachten. Ruim 1,6 procent van de Nederlandse beroepsbevolking werkt in de detachering. Daarnaast zijn er ook meer zelfstandigen zonder personeel. Ook wordt er meer gewerkt met payroll (uitbesteding van werkgeverschap, GH) dan pakweg vijf jaar geleden.
Het arbeidsrecht is echter niet meegegaan in die veranderingen. Detacheringsbureaus worden nu voor de wet gezien als uitzendbureaus en dat wringt.
Hoe staat dat precies in de wet?
Belangrijk zijn de Wet arbeidsmarkt in balans en de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs. Volgens die laatstgenoemde wet moeten detacheringsbureaus hun werknemers evenveel belonen als werknemers die hetzelfde vak uitoefenen bij een vaste organisatie.
Dat geldt ook voor arbeidsvoorwaarden zoals een dertiende maand en overwerkregelingen. Dat is moeilijk werkbaar voor ons.
Niet zozeer omdat we medewerkers niet fatsoenlijk betalen. Maar omdat het enorm veel werk is om telkens voor ieder project de arbeidsvoorwaarden uit te zoeken die zijn opdrachtgever hanteert voor zijn eigen personeel en aan te passen.
Dat is een van de redenen dat de VvDN momenteel onderzoekt of er een eigen cao voor detacheerders kan komen.”
Het personeelstekort is groot. Wat is de verantwoordelijkheid van detacheringsbureaus in de huidige arbeidsmarkt? Kunnen organisaties nog wel opboksen tegen de salarissen die bemiddelingsbureaus bieden en de tarieven die ze vragen?
„Met die discussie moeten we stoppen. We moeten redeneren vanuit de Nederlandse werknemer. De generatie werkkrachten die nu de arbeidsmarkt opkomt, wil afwisseling in werk. Die blijft niet meer vijf jaar ergens werken. Detachering sluit daarbij goed aan. En detacheerders kunnen medewerkers voldoende ontwikkeling in hun eigen vakgebied bieden.
Detacheringsbureaus verstoren niet de arbeidsmarkt. Natuurlijk moeten ze er wel geld aan verdienen. Onze leden zien juist dat opdrachtgevers efficiënter middelen kunnen inzetten door hun vaste personeelsbestand aan te vullen met flexibel personeel voor bijvoorbeeld projecten.
Flexibel inzetbare kennis maakt de Nederlandse arbeidsmarkt juist wendbaar. Dat dat nodig is, hebben organisaties wel geleerd na de economische crisis.”
