Meestal laat je de onderwerpkeuze afhangen van de actualiteit, van een ingeving of van een interessante vraag die op je pad komt of je door een trouwe lezer wordt ingefluisterd. Met een column probeer je in te haken op een maatschappelijke discussie of blik je vooruit op een kwestie die in de nabije toekomst gaat spelen. Tegelijk kun je onmogelijk voorzien waarover het in maart 2020 gaat in de kolommen van de krant of in de wandelgangen. Maar die maand wordt onze spaarhypotheek in één klap afgelost en dalen onze maandelijkse woonlasten van 480 euro bruto naar nul euro.

Oorspronkelijk zou deze hypotheek nog vijf jaar doorlopen, maar door een extra storting en een verhoging van de maandpremie heb ik de looptijd ingekort van 25 naar 20 jaar. Het gevolg is dat ik vijf jaar eerder dan gepland hypotheekvrij ben en al op 57-jarige leeftijd kan profiteren van een strikt regime van sparen en aflossen. Je kunt ook zeggen dat ik elf jaar voor mijn officiële pensioendatum korte metten heb gemaakt met de grootste kostenpost uit een mensenleven.

Het aardige is dat ik me al heel vaak heb proberen voor te stellen hoe het moet zijn om niet alleen ‘gratis’ te wonen, maar ook om niets meer te maken te hebben met de bank. Vanaf dat moment is het huis niet langer een onderpand dat in het uiterste geval kan worden opgeëist door de geldverstrekker en kan ik mezelf met recht een huiseigenaar noemen.

Psychologisch gezien moet dat een gebeurtenis zijn die haar weerga niet kent. Stelt u zich maar eens voor dat u in een huurhuis woont en onverwacht bezoek krijgt van de huisbaas, die beleefd komt melden dat u met ingang van de volgende maand nooit meer huur hoeft te betalen. Ongeveer hetzelfde overkomt een huiseigenaar van wie het beleggingspotje of het premiedepot aan het einde van de looptijd wordt gebruikt om de schuld in één keer af te lossen.

Opvallend genoeg kom je in de media regelmatig verhalen tegen over versneld aflossen, zonder dat erg diep wordt ingegaan op de vraag welke keuzes je als mens maakt wanneer je koopkracht van het ene moment op de andere met bijna 500 euro stijgt. In veel gevallen zal het zelfs zo zijn dat het wegvallen van de woonlasten overeenkomt met een plotselinge loonsverhoging van 25 procent of meer.

Grofweg heb je in een dergelijk scenario de keuze uit drie verschillende scenario’s die naar believen met elkaar kunnen worden gecombineerd. Zo kun je die 500 euro per maand sparen zodat er aan het einde van het jaar een potje bij is gekomen van 6000 euro dat voor elk willekeurig doel kan worden aangewend. Ook is het mogelijk om dat extra geld elke maand te gebruiken ter vergroting van de koopkracht en het tot de laatste cent uit te geven of wég te geven aan de (klein)kinderen of een goed doel.

Daarnaast is het natuurlijk mogelijk om die extra koopkracht om te zetten in vrije tijd door korter te gaan werken. Zo profiteer je met een hypotheekvrij huis al ruim voor de officiële pensioendatum van een deeltijdpensioen dat je jezelf hebt toebedeeld.

De auteur is schrijver en publicist. Reageren? hormann@refdag.nl