Het is een wondere gerechtigheid, dat Hij de een de zonde houdt, de andere vergeeft. En waar twee volken tegen elkaar botsen en beide zondaren zijn, Hij het ene genadig is, het andere echter niet. Hij het ene de overwinning schenkt, het andere echter niet. En Hij het ene vernedert, het andere daarentegen verhoogt. Verder is het toch wel een wondere gerechtigheid dat Hij de ene goddeloze rechtvaardig verklaart, en een andere goddeloze zijn goddeloosheid op zijn hoofd ter vergelding doet wederkeren.

Ik heb gezegd: het gaat alles om de Christus Gods, om het Koninkrijk van de gerechtigheid en de vrede. Deze gerechtigheid is dus wel een wondere gerechtigheid, zó dat wie gebukt tot deze Koning komt met het woord: „Kom ik om, dan kom ik om!”, de Koninklijke scepter vindt uitgestoken en de woorden hoort: „Wat wilt gij, Esther?” Daarentegen, waar de vijand zich verzet tegen de gerechtigheid, daar zal hij ervaren dat deze Koning hem een ring in de neus steekt.

„Verhoor ons dus naar deze wondere gerechtigheid, waarmee Gij de vijand doodt en de nederige genade geeft, o God, ons heil, want anders is er geen heil! U kunt het alleen, U bent het alleen; vervult U aan ons Uw Woord en Uw belofte.” Er is geen heil behalve bij God, de Heere, Die woord en trouw houdt.

_H.F. Kohlbrugge,
predikant te Elberfeld

(”Van oorlog en vrede”, 1870)_