Dat hield ds. A. J. Mensink woensdagmorgen de predikanten voor die samenkwamen op de eerste dag van de jaarlijkse predikanten­contio van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). De bondsvoorzitter opende de tweedaagse bijeenkomst –die voor het eerst op Nieuw Hydepark in Doorn plaatsvindt– met een toespraak over ”Groeien in het ambt”.

Mobiliteit

Het jaar 2017 wordt voor veel predikanten een spannend jaar, stelde ds. Mensink, verbonden aan de hervormde gemeente te Krimpen aan den IJssel. Hij verwees daarbij naar besluiten die de synode van de Protestantse Kerk in april zal nemen rond het rapport ”Kerk 2025”.

Zo staat de mobiliteit van predikanten ter discussie. „Wordt de ambtelijke verbintenis aan de gemeente getermineerd? Krijgen kerkenraad en gemeente, meer dan voorheen, een stem in het kapittel? Wordt de predikant overplaatsbaar?”

Het viel de voorzitter van de Gereformeerde Bond tijdens de laatste synodevergadering, in november, op dat er vooral termen werden gebruikt als „professionalisering, loopbaanontwikkeling, competenties, maatschappelijke trends rond bijscholing, studieplan en certificaten.” Ds. Mensink wilde daar „niet bij voorbaat” afwijzend over doen. „Van academisch geschoolde theologen mag inderdaad verwacht worden dat zij competenties hébben, daarover reflecteren en die ook nastreven. Al mogen we ook Paulus’ geding met de Korinthiërs niet vergeten – een geding over de vraag in hoeverre het apostelschap aan de hand van normen van wereldse wijsheid beoordeeld mag worden.”

Zowel het ambachtelijke als het ambtelijke karakter van het predikantschap moet in het oog gehouden worden, stelde hij. „Groei in theologische en leidinggevende competenties is daarom tóch iets anders dan groeien in het ambt.”

Het kan een eis van de tijd zijn dat predikanten van nu meer dienstbaar worden aan elkaars persoonlijke geloofsgroei, merkte ds. Mensink op. Dat vraagt kwetsbaarheid, vertrouwen en afhankelijkheid. „Prof. H. Jonker heeft er ooit aandacht voor gevraagd dat je als predikant blijvende verantwoordelijkheid neemt voor collega’s bij wie je aan de handoplegging deelnam.”

Verwaand

De voorzitter vervolgde: „Groei in het ambt is groei in volwassenheid, zelfstandigheid en beslistheid. Tegelijk kun je zeggen dat groei in het ambt ook te maken heeft met bescheidenheid en zelfrelativering. Wie van ons heeft bij zijn intrede in de eerste gemeente niet gedacht: nu zullen ze eens wat gaan beleven? Wat was je soms verwaand en dwaas. Wat ben je er achtergekomen hoezeer je jezélf hebt meegenomen in het ambt. Je biografie, je beperktheid. Je bent ook maar een aarden kruik, een mens met een barst.”