De toon voor het nieuwe jaar 2017 lijkt direct al gezet. En het is een toon die ons onrustig maakt en bang. Wat zal het nieuwe jaar brengen? Nog meer geweld, verdriet en pijn?

In eigen land verliep de jaarwisseling normaal, zoals dat heet. Want een normale jaarwisseling is tegenwoordig een gewelddadige jaarwisseling. Schade door vuurwerk aan lichamen en aan de eigendommen van anderen, auto’s die in de brand worden gestoken. En geweld tegen hulpverleners die proberen mensen te helpen. Vooral dat laatste lijkt langzaam maar zeker bij het nieuwe ‘normaal’ te horen. Lang was het in ons land een ongeschreven regel dat je mensen die hulp verlenen aan anderen ondersteunde waar dat kon. In het minste geval liet je die hulpverleners normaal hun werk doen.

Inmiddels komt het steeds vaker voor dat hulpverleners niet geholpen worden. Omstanders maken liever filmpjes voor hun Facebookpagina dan dat ze de helpende hand bieden. En, erger: sommige mensen zien er geen been in om hulpverleners te hinderen. Door stenen naar hen te gooien, of vuurwerk. Met alle gevolgen van dien.

Minister Van der Steur maakte direct duidelijk dat het bedreigen van hulpverleners niet normaal is. Maar tal van hulpverleners zijn die verbale dreigementen van de minister meer dan zat. Want aan woorden alleen hebben ze niets. En dus gaven ze uiting aan de gevoelens van frustratie door tweets te plaatsen waarin ze de minister opriepen tot actie.

De tweets zijn inmiddels weer verdwenen, maar de boodschap is wel aangekomen. De overheid kan simpelweg niet iedere jaarwisseling hetzelfde liedje zingen. De melodie van dat lied klinkt wel steeds schriller, maar de woorden blijven dezelfde. Het kan niet, het mag niet, maar actie wordt er niet ondernomen. En als er niets gebeurt, is het de volgende jaarwisseling waarschijnlijk nóg erger, vrezen hulpverleners.

Ze hebben gelijk. Je kunt van mensen niet totale inzet eisen in moeilijke omstandigheden als ze niet in de gelegenheid worden gesteld hun werk ongehinderd te doen. Helaas is er aan de houding van respectloosheid tegenover hulpverleners waarschijnlijk niet veel te doen. Nogal wat mensen denken recht te hebben op grensoverschrijdend gedrag op sommige momenten in het jaar. Maar het is geen recht grenzeloos gedrag te vertonen, maar een plicht anderen te helpen die in de problemen zitten.

De overheid kan moeilijk burgers gaan heropvoeden. Maar ingrijpen en straffen kan ze wel. Burgers die zich schuldig maken aan geweld tegen hulpverleners moeten gepakt worden en voor de rechter gebracht worden. Zo snel als juridisch mogelijk is. En nu geen woorden, maar daden. Zoals het ging, mag en kan het niet meer. Laat het goede voornemen van de overheid zijn dat dit ook niet meer gebeuren kán.