Je wordt geboeid door een voordracht waar de musiceervreugde van afspat, lyrisch in de langzame delen, door verzorgd uitgevoerde versieringen, een mooi toucher en doordachte fraseringen. De (manualiter) orgelsonates van Bach worden getypeerd door vele verschillende versieringen, contrastwerkingen in dynamiek, toonsoorten en klankkleuren en door echo-effecten. Elke sonate bestaat uit drie delen: de hoekdelen hebben een snelle tempoaanduiding, het tussendeel is meestal langzaam. In het fraaie en goed gedocumenteerde booklet wordt dieper ingegaan op de loopbaan van de componist en op de achtergrond van de composities.

Ton Koopman weet te inspireren, niet alleen door zijn spel maar ook door het gebruik van de vele klankkleuren van het tweeklaviers Amalia-orgel (1755, gerestaureerd in 2010) in Berlijn. Schitterende prestanten, ragfijne fluiten, stevig plenum: alles komt voorbij. De opname is tamelijk direct. Voor het kunnen volgen van alle muzikale lijnen en versieringen is dat niet verkeerd; de af en toe goed hoorbare toetsmechaniek moet je op de koop toenemen.

De orgelsonates zijn specifiek voor dit orgel geschreven. Dat maakt deze cd des te interessanter. C. P. E. Bach, het Amalia-orgel en Ton Koopman: het is een ijzersterke combinatie. Beslist een aanrader voor organisten.

C.P.E. Bach – 6 organ sonatas – Ton Koopman at the Amalia organ, Berlin; Challenge Classics (CC 72260); € 19,95; www.challengerecords.com