Indien een mens door de geboden van de wet zijn onvermogen indachtig is gemaakt en nu zeer bezorgd is geworden of hij wel aan de wet voldoening zal kunnen verschaffen, terwijl hij toch weet dat dit zal moeten, dat hij zelfs niet aan een jota of tittel van de wet zal kunnen voorbijgaan, of anders zal hij zonder enige hoop op verlossing verdoemd worden, dan vindt hij, in waarheid verootmoedigd, in zichzelf niets, waardoor hij zal gerechtvaardigd en behouden worden.

Daar is nu het tweede deel van het goddelijk Woord: Gods beloften, die de heerlijkheid van God aankondigen en zeggen: „Wilt u de wet vervullen, wilt u komen tot het ”niet begeren”, zoals de wet eist? Geloof dan in Christus, in Wie u genade, gerechtigheid, vrede en vrijheid en alle dingen worden toegezegd.”

Indien u gelooft, zo zult u die hebben; indien u niet gelooft, zo zult u die missen. Want hetgeen u onmogelijk is, al deed u alle werken van de wet, die vele zijn en nochtans onnut, dat zult u langs de gemakkelijkste weg vervullen, door het geloof. Want God de Vader heeft alle dingen in het geloof gelegd, opdat wie dit zal hebben, alles zal hebben, terwijl wie het niet zal hebben, niets zal hebben.

Want God heeft hen allen onder de ongehoorzaamheid be­sloten om Zich over hen allen te ontfermen (Romeinen 11:32).

Maarten Luther,
reformator te Wittenberg

(”Over de vrijheid van een christen”, 1520)