Al lezend in het boek ”Relatievorming, vragen en antwoorden over verkering” komt er bij mij een herinnering boven aan de verjaardag van een van onze kinderen. De jarige heeft een mobieltje gekregen en aan het eind van de dag vind ik het nodig om in één keer alles wat er mis kan gaan met een mobieltje –en dat is veel– over het kind uit te storten. Het resultaat is een jarige die niet blij meer is met het cadeau.

Wat heeft deze herinnering met dit boek te maken? Ik zou me kunnen voorstellen dat een jongere na lezing van dit boek zegt: Als het zo moet, hoeft het voor mij niet meer. Als hij de boodschap van dit boek tot zich laat doordringen, betekent het namelijk nogal wat voor hem. Ten eerste dat hij niet gewoon mag omgaan met iemand van het andere geslacht. En ten tweede dat z’n ouders eren betekent dat zij het op z’n minst met zijn relatiekeuze eens moeten zijn.

Ter illustratie van dat eerste punt –over de omgang met elkaar– citeer ik de laatste zin van het eerste hoofdstuk: „Samenvattend is het dus belangrijk om niet zomaar contact te zoeken met iemand van het andere geslacht, tenzij je met iemand een relatie zou willen aangaan om met hem of haar te trouwen.”

Het tweede punt –je ouders eren– komt in veel hoofdstukken langs. Het zo-zou-het-moeten-zijngehalte is iedere keer hoog. Waar de schrijvers minder aandacht voor hebben, is het feit dat de rol van ouders kleiner wordt naarmate jongeren zelf meer keuzes maken en ook zelf de verantwoordelijkheid ervoor dragen. Weten de schrijvers niet dat er reformatorische jongeren zijn die zich bijna vrij moeten vechten, omdat hun ouders –met de beste bedoelingen– álles voor hen willen blijven bepalen?

Waar de schrijvers hun ideeën vandaan halen, wordt op de laatste pagina duidelijk. In de literatuurlijst staat dat ”Bijbelse relatievorming in de 21ste eeuw. Handreiking voor jongeren in hun zoektocht naar een Godvrezende m/v” een belangrijke bron is geweest. Het is een boek van het platform Hart voor het gezin, gelieerd aan Heart Cry. Hart voor het gezin bekijkt de stelling dat verkering niet de juiste manier van relatievorming is van alle kanten en is in het boek in gesprek met de jongere om hem de goede weg te wijzen. Daardoor is de publicatie van Hart voor het gezin beter te volgen dan die van Bijbels Beraad M/V en KOC, adviesorganisatie voor onderwijs en opvoeding.

Bijbels Beraad M/V en KOC willen met dit tweede deel in de serie ”Scheppingsorde m/v Vandaag” „een krachtig tegengeluid laten horen” tegen wat nu in Nederland gangbaar is. En dat is nodig, maar ik betwijfel of de manier waarop het gebeurt jongeren helpt. De schrijvers weten met de inhoud niet te overtuigen en de toon helpt ook niet om dicht bij jongeren te komen. Een zin ter illustratie: „Hebben jullie interesse in elkaar, dan kunnen jullie vrijblijvend met elkaar afspreken (ook wel daten genoemd) om erachter te komen of jullie een relatie met elkaar zouden kunnen aangaan.”

Voor je het weet, verwek je een kind tot toorn of tot moedeloosheid

Ik deel de zorgen van Bijbels Beraad M/V en KOC, maar ik ben bang dat door een boek als dit de problemen met relaties niet minder worden. Als kerkenraden het in grote aantallen bestellen –dan voor slechts 2,50 euro per stuk– komt het in veel gezinnen. Ik verwacht dat vooral ouders dit boek gaan lezen. Ze lezen dan dat kinderen hun ouders moeten eren en hun advies en toestemming voor veel zaken nodig hebben. Waar ik meer verwachting van zou hebben, is deze ouders leren hoe ze zo’n band met hun kinderen kunnen opbouwen, zodat zij, zelfs als ze de leeftijd hebben om zelfstandig keuzes te maken, hun ouders om advies vragen.

Communiceren met jongeren vraagt inlevingsvermogen, tact, wijsheid en dosering. Een stortvloed aan woorden, uit bezorgdheid gesproken of geschreven, is gevaarlijk. Voor je het weet, verwek je een kind tot toorn of tot moedeloosheid.

Relatievorming, vragen en antwoorden over verkering, J. van den Brink MSc en ds. A. Schreuder; uitg. Bijbels Beraad M/v en KOC; € 9,95