„Want het vlees begeert tegen de Geest en de Geest tegen het vlees en deze staan tegen elkander, alzo dat gij niet doet, hetgeen gij wilde.”

Ieder die Jezus liefheeft, heeft enerzijds zoveel overtuiging gekregen van zijn verloren staat buiten Hem en van zijn zondigheid, leegheid, machteloosheid, blindheid en rampzaligheid in zichzelf, en anderzijds zoveel ontdekking en verzekering van Jezus’ algenoegzaamheid en gewillige volvaardigheid om verloren zielen uit die staat te redden, dat hij naar de Heere Jezus is gevlucht. Hij heeft Hem omhelsd en aangenomen tot gerechtigheid en leven, met een gewillig hart, ja tot een volmaakt middel tot behoud.

Waar dit niet is voorafgegaan, daar is geen liefde tot Jezus, wat men zich ook zou inbeelden. Want wie Jezus niet heeft aangenomen in geloof, kan Hem niet liefhebben. Het geloof is de eerste en de moedergenade, waaruit de liefde vloeit en waarop zij volgt. Daarom moet het Evangelie eerst recht verstaan zijn, de ellende van de mens moet wel gekend zijn en de toevlucht tot Christus moet op rechte wijze genomen zijn, voordat de ziel haar liefde tot Jezus laat uitgaan. Wie geen geloof heeft, die heeft geen leven, maar is nog dood. Een dood zondaar kan en zal Jezus niet liefhebben. Het is het geloof dat door de liefde is werkende (Galaten 5:6). Hieraan zal men dan weten wie de liefde heeft en wie ze niet heeft. Wie Christus liefheeft, begeert met Hem verenigd te zijn, omdat hij zoveel goedheid, genade, barmhartigheid en gelukzaligheid in Hem ziet.

Jacobus Koelman, predikant te Sluis

(”Ware merktekenen van de liefde tot Jezus”, 1690)

Jacobus Koelman (1632-1695) studeerde theologie in Utrecht onder Gisbertus Voetius. Hij promoveerde in 1655 tot doctor in de wijsbegeerte. Vanaf 1657 was hij ambassade-predikant in het Deense Kopenhagen en predikant in Brussel. In 1662 werd hij predikant in Sluis, nu Zeeuws-Vlaanderen. Vanwege kritiek op de overheid en de kerkorde werd hij in 1674 uit zijn ambt gezet. Hij woonde daarna in Rotterdam, Amsterdam en Utrecht, maar kreeg nergens rust. Koelman vertaalde verschillende werken van Engelse theologen. Hij overleed in 1695.