„Ik ben geboren met een open rug”, zegt de 50-jarige Muilwijk. „Na drie weken is het defect gesloten. De verwachting was dat ik niet zou kunnen lopen, maar dat kan ik wel. Wel hebben mijn voeten een afwijkende vorm. Ik struikel en moet bij elke stap nadenken.”

Toen ze drie jaar was, kreeg Muilwijk een niervergiftiging. „Omdat de zenuwen in het ruggenmerg zijn beschadigd, krijgen mijn blaas en darmen geen goede signalen van de hersenen. Ook heb ik vaak blaasontsteking. Toen ik 42 jaar was, kreeg ik een nieuwe knie. Ik heb altijd gewrichtspijn, maar daar probeer ik niet op te letten.” Haar beperkingen leidden er in haar kinderjaren ook toe dat ze op school werd gepest.

Muilwijk is getrouwd en heeft zes kinderen in de leeftijd van 7 tot 20 jaar. Haar man is predikant binnen de Hersteld Hervormde Kerk. Het echtpaar woonde in Kesteren, Oosterwolde, Loon op Zand en nu in Ouddorp. „Mijn man en kinderen zijn er voor mij en ik ben er voor hen.” Onder anderen gemeenteleden verlenen hulp aan Muilwijk. „Ik vind het wel moeilijk om daarom te vragen.”

Binnen de gemeente legt de predikantsvrouw graag contacten. „Ik zat verenigingen voor, bezocht ouderenmiddagen en legde kraambezoeken af. Ik leef graag mee met de gemeente en ik beantwoord de telefoon. Wel merk ik dat ik de laatste jaren beperkter word.” Mensen zien dat laatste niet altijd. „Ik heb een opgewekte uitstraling. Mensen begrijpen het niet altijd als ik toch iets niet kan.”

In alle moeilijkheden blijft ze dankbaar. „De Heere heeft een doel met ons leven, ook als we met beperkingen worden geboren. Hij heeft mij op jonge leeftijd opgezocht en gevonden. Hij heeft mij geleerd wie ik ben, met alle zonden en tekorten. Het hart mag weleens overstromen van Zijn liefde. We kunnen het alleen van genade hebben.”

Dit is het vierde en laatste deel in een serie interviews met mensen die met een beperking actief zijn in de samenleving.