In een serie artikelen belichtte deze krant de afgelopen weken het thema spiritualiteit. Want spiritualiteit is hot, zo blijkt bijvoorbeeld wel uit de oplagecijfers van het blad Happinez. Prof. dr. W. J. op ’t Hof: „Mijn these is dat we als gereformeerde gezindte juist als het om dit onderwerp gaat veel meer naar buiten moeten treden.”
Er is een grote nood onder mensen van deze tijd, zegt prof. dr. C. Waaijman, emeritus hoogleraar spiritualiteit aan de Radboud Universiteit te Nijmegen. „Daarom ben ik voorzichtiger geworden in het oordelen over spirituele ervaringen.”
Ze komt uit een bevindelijk gereformeerd nest, maar flirtte een poosje met het esoterische gedachtegoed. Anneke van der Hoog uit Utrecht kent als geen ander de gevaren van de seculiere spiritualiteit. „Waarom zou het menselijke hart betrouwbaar zijn?”
De moderne mens komt in zijn zoektocht naar vulling van de leegte in zijn leven vaker uit bij vormen van spiritualiteit dan bij de kerk. Is de kerk niet aantrekkelijk genoeg? Ds. P. van Ruitenburg, predikant van de Netherlands Reformed Congregation te Chilliwack (Can.): „Ik geloof zeker dat er ook schuld bij ons ligt. De kerk is soms meer vorm dan inhoud.”
Alleen de dropjespot die later op de avond opduikt is aards. De woorden zweven, tijdens een workshop van de Spirituele Management Tafel (SMT) over het creëren van een zakelijk of persoonlijk succeskompas.
Hij ziet geen golf van dubieuze spirituele technieken die het hulpverleningsland overspoelen. Alertheid blijft echter geboden, zegt psychiater dr. J. W. G. (Hans) Meissner. „Als een methode mensen van Christus afbrengt, zal ik die niet gebruiken.”
Een plek waar wordt gewerkt en gebeden, muziek gemaakt en gediscussieerd. Karel Smouter is begonnen met de realisatie van zijn droom: met zijn vrouw en zes medechristenen woont hij in een ”open source” leefgemeenschap.
Zwijgend komen ze één voor één binnen, monniken in een witte pij. In het halfduister van de Abdijkerk buigen ze voor Maria, die wel ergens hoog in de nok zal hangen. Dan schuifelen ze op hun plaats, in de eeuwenoude koorbanken. En ze zwijgen.
„Om een vindplaats van spiritualiteit te zijn, is er behoefte aan meer stilte in de christelijke samenkomst.” Dat zei Henk ten Voorde zaterdag tijdens het symposium ”Christelijke spiritualiteit”.
Rond het woord spiritualiteit hangt soms een waas van vaagheid en geheimzinnigheid. Bij christelijke spiritualiteit is het vaak niet anders. Toch is dat niet helemaal terecht, vindt kerkhistoricus dr. Roel A. Bosch. „In de Bijbel, en met name in de Psalmen, neemt spiritualiteit een belangrijke plaats in: „Gods verborgen omgang vinden zielen, waar Zijn vrees in woont.””