Het is een troost van Boven dat u eerst goed weet: „Op grond van het bloed van Christus geloof ik in God de Vader, de almachtige Schepper van hemel en aarde; geloof ik aan Zijn bijzondere voorzienigheid voor mij en de mijnen; geloof ik dat mij niets scha­den, ja geen haar van mijn hoofd vallen zal, zonder de wil van Mijn Vader.” Zo staat het in Psalm 65:5: „Welgelukzalig is hij, die Gij verkiest.” Een gelukkig volk is het waarvan de zonden vergeven zijn. De hel is dat volk te machtig, de aarde is het te machtig. Het kan niet meer ongelukkig zijn. Het mag een ogenblik wenen, maar de tranen zullen van de ogen afgewist worden. Er komt een troost, een rijke troost van de tempel, waar alles heilig is. Hier op aarde is slijk en vuil, vloek en melaats­heid, maar daar, Boven, is het heilige bloed, dat rei­nigt van alle zonde! Op grond van zo’n troost volgt het gebed van vers 6: „Vreselijke dingen zult Gij ons in gerechtig­heid antwoorden, o God van ons heil! O Vertrouwen van alle einden der aarde en der vergelegenen aan de zee.” De Duitse vertaling luidt: „Verhoor ons naar de wondere ge­rechtigheid.” Bij God is een „wondere gerechtigheid”. Wie kan het verstaan? Wie kan het be­grijpen?

H.F. Kohlbrugge,
predikant te Elberfeld

(”Van oorlog en vrede”, 1870)