Taak van Netanyahu is om verdeeld Israël te verenigen
Terwijl dinsdag in de Knesset in Jeruzalem de nieuwe parlementsleden werden ingezworen, vermoordde een 18-jarige Palestijn bij Ariel drie Israëliërs en verwondde er nog eens drie. De jonge aanslagpleger werd uiteindelijk doodgeschoten door het leger.
De aanslag op de Westelijke Jordaanoever is de zoveelste in een rij. Het jaar 2022 lijkt wat betreft het aantal dodelijke Israëlische slachtoffers van terreuraanslagen het dodelijkste te worden sinds 2006. En dat terwijl er in de Israëlische politiek minder aandacht is voor de verhouding met de Palestijnen dan ooit.
Na de verkiezingen van begin deze maand tekent zich in het Israëlische parlement voor het eerst in jaren weer een duidelijke meerderheid af voor de rechtse partijen. Het politieke blok rond de Likudpartij van oud-premier Netanyahu heeft bij de verkiezingen een meerderheid van 64 zetels in de 120 zetels tellende Knesset behaald. Omdat de linkse partij Meretz en een Arabische partij de kiesdrempel niet haalden, zijn de machtsverhoudingen in het parlement nu duidelijker dan ooit in de afgelopen jaren. Het lijkt vrijwel zeker dat Netanyahu, die al meerdere keren premier was, nu een coalitie kan vormen van zijn Likudpartij met orthodox-Joodse, rechtse en extreem-rechtse partijen.
Tijdens de afgelopen regeringsperiode met een bonte coalitie van partijen die slechts één ding gemeenschappelijk hadden, namelijk Netanyahu van de macht afhouden, werden Netanyahu en z’n mede oppositiepartijen niet moe om de regerende coalitie slapheid te verwijten waarmee ze de veiligheid van Israël op het spel zouden zetten. Vandaar ook dat de roep om herstel van de veiligheid vanuit de partijen die de toekomstige regering gaan vormen nu groot is. De feiten weerspreken echter dat de –sinds de verkiezingen waarnemende– regering een slap veiligheidsbeleid heeft gevoerd. Zo zijn elite-eenheden van het leger al weken bezig met anti-terreuroperaties op de Westelijke Jordaanoever en wist de regering enige tijd geleden een snel einde te maken aan een opleving van het geweld vanuit de Gazastrook.
De Israëlische politiek is ook na de laatste verkiezingen nog steeds tot op het bot verdeeld. Het onderlinge wantrouwen is groot en de geschiedenis heeft duidelijk gemaakt dat terroristische Palestijnse groepen én eenlingen in zo’n situatie het vuur van verdeeldheid nog wat proberen op te stoken door het plegen van aanslagen.
Terecht riep de Israëlische president Herzog op de eerste zittingsdag van het nieuw gekozen parlement dan ook op tot eenheid. De beschuldigingen en verdachtmakingen over en weer tussen politici zijn voor Israël levensgevaarlijk.
Beoogd premier Netanyahu heeft als eerste en belangrijkste taak het land te verenigen. Als hij dat niet doet, kan of wil, valt het te vrezen dat nog verder toenemende Palestijnse terreur –en mogelijk zelfs een nieuwe Intifada– het verdeelde Israël dwingt de rijen te sluiten omdat het voortbestaan van de Joodse staat op het spel staat.