Schip raakt vaker dan gemerkt de rivierbodem
Ons schip lag afgelopen week op de helling in Zwartsluis. Even de onderkant bekijken en alles weer in de verf zetten. Al vaart een schipper het liefst, we vinden het altijd weer lekker om ook dit te doen.
We proberen altijd zo voorzichtig mogelijk te rekenen en te varen, met de dan aanvaardbare hoeveelheid belading. Desondanks schuift het schip weleens over een zand- of grindbodem, zeker op de Rijn tussen Bingen en Straatsburg. Meer dan we zelf merken, waarschijnlijk.
Hoe kalmer je vaart, hoe beter het gaat. Maar vaak hebben we alleen op korte stukjes met ondiepten te maken. Op de diepe stukken maken we dan iets meer gang. Maar dan dienen we wel af te stoppen bij de ondiepten. Dat doen we soms iets te laat. Daarvan zagen we nu de gevolgen, want op sommige plaatsen was de verf eraf geschuurd.
Het hele vlak ziet er weer spic en span uit; we gaan nu extra ons best doen om dat zo te houden.
Gelukkig bleken we geen schades te hebben gevaren, behalve met één boegschroef die een paar tikken had opgelopen van stenen die erdoorheen waren gegaan. Dat komt doordat we bij erg laagwater vaker met het de boegschroeven afremmen, omdat de schroef van de hoofdmotor deels boven het water uitsteekt. Om zo veel mogelijk te kunnen laden, moet de meeste vracht vóórin komen. Dan ligt het schip recht, met een diepgang van zo’n 1,40 meter. Maar de scheepsschroef van 1,80 meter hoog steekt dan 40 centimeter boven de waterspiegel uit, en slaat dus veel lucht mee. Daarom geven we met de boegschroeven meer gas op ondieper water.
De werf heeft ook de andere schroeven nagekeken en waar nodig wat bijgewerkt, hopelijk kunnen we weer even vooruit. Zelf benutten we de gelegenheid om plaatsen bij te verven waar we normaal niet goed bij kunnen.
Maandag zijn we te water gegaan. Het voelt heerlijk om weer te drijven en zelf te manoeuvreren. Vanaf woensdag liggen we nog voor een paar dagen in Werkendam voor andere reparatie en onderhoud. Zo hopen we met een schone lei weer te starten, want we moeten ons brood én de gemaakte reparatiekosten weer verdienen.
De waterstanden en vooruitzichten zijn door regenval in Duitsland nu weer even op een redelijk normaal niveau. Dat moet ook wel: als over een aantal weken de temperatuur in het Alpengebergte daalt, valt daar de meeste neerslag in sneeuw. En die blijft dan voorlopig daar liggen, waardoor het water ervan meestal pas in het voorjaar naar beneden stroomt, richting Nederland. Het laatste kwartaal is bij uitstek laagwatertijd, terwijl de rivier dit jaar de hele zomer al extreem laag is geweest. Toch weten we nooit hoe het weer zich zal ontwikkelen, we wachten het gewoon af. Wat de Heere in Zijn wijsheid ook geeft, het is altijd goed.
De ervaringen van binnenvaartschipper Arie Verheij opgetekend door Dick den Braber. Dit was de laatste aflevering.
