De rol van monarch is veeleisend en niet aantrekkelijk. Royals liggen continu onder vergrootglazen. Ze doen het zelden goed. De Queen was niettemin een rots in de branding. Pilaar van vastheid en stabiliteit in tijden van wending en verwarring. Ze viel als moeder des vaderlands en hoedster van de natie nimmer uit haar rol. En voor wie modder en stenen wil gooien is er altijd voorraad. Dat geldt ook met betrekking tot haar troonopvolger Charles III. Rehabeam was geen Salomo en Salomo geen David.

Na zeventig jaar op de troon was het genoeg. Ook de Queen stond in de rij van doodskandidaten. Deze maandag vindt haar begrafenis plaats. Dat gebeurt met groot ceremonieel. Zo eenvoudig en gehaast de begrafenis van de Koning der koningen was, zo vol van pracht en praal is de uitvaart van de Queen. Langer dan een week vulden de dagen zich met rouwbeklag. Voor wie het sobere calvinisme hoog in zijn bol heeft, doen al die plechtigheid en plichtpleging wat theatraal aan.

Theater is een leenwoord uit klassiek Griekenland. Het heeft te maken met kijken en schouwen. Vandaar ons woord schouwburg. Nu is wat in het theater gebeurt niet altijd gemeend en oprecht. Er wordt een spel gespeeld. Er wordt geveinsd en gehuicheld. Vroeger hoorde men wel zeggen dat nergens meer gehuicheld wordt dan aan het graf. Immers: over de doden alleen maar goeds.

Sprookjeshuwelijken zijn een illusie, beslisten we al. Ik vroeg me af of er dan misschien sprookjesbegrafenissen zijn. Na even googelen op internet trof ik een uitvaartondernemer die „alles uit de kast haalt” om zijn cliënten optimaal te bedienen. Er kan zelfs „een sprookjesachtige rouwkoets” gehuurd worden, de ”Droomkoets”, getrokken door „twee of vier feeërieke witte pony’s.” Je kunt het zo mooi maken als je wilt, maar de dood maalt er niet om. Hij speelt wel mee in ons theater. Hij is en blijft een vijand, met dit verschil: in Christus een overwonnen vijand. Zalige doden die in de Heere sterven.

Morgen zit ons eigen vorstenpaar in het theater. De Ridderzaal is opgebroken en de Jacobskerk beviel kennelijk niet. In 2002 echtte de koning zijn gemalin op de beursvloer van Berlage. Ook toen was het uitwijken. Morgen vervult hij zijn voorleesrol in het koninklijke theater. En nu maar hopen dat de regering niets veinst of huichelt over zijn majesteitelijke rug.