Fietstocht: Flamingo’s als grensgeval
Flamingo’s in de Achterhoek, dat ga je niet menen. Toch wel; in het Zwillbrocker Venn, op het randje van Nederland, stappen deze roze-oranje vogels rond. Wie ze gaat spotten, krijgt er een schitterende fietstocht bij cadeau.
Groenlo is meer dan Grolsch bier of de Grolse gebreide want. Het is ook een vestingstadje. Frederik Hendrik veroverde dit bolwerk in 1627, na veel geruzie, definitief op de Spanjaarden. Hier –ook belangrijk– zet de fietsroute ons in het zadel naar fietsknooppunt 52. Op weg naar Zwillbrock. Eerst maar fietsen, daarna komen de Groenlose vestingwallen en kanonnen aan de beurt.
Route.nl (met als internationale naam Routique) heeft de knooppunten aan elkaar geregen van Groenlo naar Zwillbrock en Meddo, naar Winterswijk, Lichtenvoorde, Lievelde en weer terug naar Groenlo. Wie de tocht van 63,5 kilometer te lang vindt, veegt bij knooppunt 33 Lichtenvoorde gewoon van de kaart. Dan bedraagt de totale lengte ‘nog maar’ 48 kilometer. De knooppunten –een van de belangrijkste uitvindingen van de vorige eeuw– geven, naast de aanwijzingen op de smartphone, met bordjes een duidelijk beeld van de route.
De reis gaat, via natuurpark de Leemputten, direct aan op Zwillbrock. Hm, de fiets rijdt in Nederland niet anders dan in Duitsland. Het enige duidelijke verschil is de taal en de huizenbouw; de raampjes zijn kleiner en de bakstenen zijn er ook echt baksteenrood.
Het barokke kerkje van Zwillbrock laten we links liggen. Het Venn vraagt alle aandacht. De flamingo’s zijn goed afgeschermd tegen toeristen. Toch zijn er enkele uitkijkposten vanwaar ze duidelijk zichtbaar zijn. Het geeft een gevoel van sensatie. De dag kan niet meer stuk.
Langs weiden en door bossen worden we geleid naar Winterswijk. Museum Villa Mondriaan heeft vanbuiten weinig spectaculairs. Maar liefhebbers van De Stijl kunnen en mogen het niet negeren.
We passeren het Winterswijkse Sportcomplex, waar de groene mat moest plaatsmaken voor woningen. Behalve de smeedijzeren toegangspoort verwijzen alleen nog de straatnamen naar het verleden: De Tribune, De Stip, De Bank en De Lat. Slim gekozen, want het vertelt niet echt welke sport er bedreven werd. Het was in ieder geval geen wielrennen; die baan ligt ernaast.
Van knooppunt 14 naar 6 en 5 en… 5. Van nummer 33 blijken er zelfs drie knooppunten te zijn, van 52 zijn er twee. Gelukkig biedt de kaart op de smartphone uitkomst.
De route is nagenoeg vlak. Namen als Rommelbergen, Kattenberg en Lommerbergen zijn slechts bangmakerij. De omweg langs Lichtenvoorde –het moet eerlijk gezegd worden– biedt weinig toegevoegde waarde. Die tijd hadden we, achteraf gezien, liever in Groenlo doorgebracht. Op de vestingwallen en de kanonnen.
> rd.nl/buiten
