De wandeling: Klompenpad het Kopermolenpad
Het Kopermolenpad bij Wenum Wiesel had zomaar uit vier banen asfalt kunnen bestaan. Gelukkig ligt de hier geplande A50 nu kilometers oostelijker. Met dank aan koningin Wilhelmina.
Het is nog wat frisjes deze ochtend, maar de zon belooft over niet al te lange tijd door te breken. Ideaal weer om dit klompenpad te lopen en te genieten van het ontluikende groen.
De oranje klompjes starten bij de wijerd, de plas tegenover de Wenumse Watermolen, en voeren wandelaars over een smal paadje langs de Wenumse Beek. Vroeger stonden hier vijf molens. Daarvan is alleen nog de Wenumse Watermolen over. De oudste gegevens van dit rijksmonument dateren van voor 1313. In 1395 is de Hertog van Gelre eigenaar van de korenmolen. Rond 1640 wordt de molen particulier eigendom.
De korenmolen wordt in 1768 omgebouwd tot kopermolen en slaat dan plaatstaal en koper; voor de scheepsbouw en voor de bierbrouwerijen die er koper voor hun ketels betrekken. Sinds 2011 doet de molen dienst als zaagmolen en gaan hele bomen in planken op. Lokale boeren gebruiken hem ook voor het malen van graan en veevoer.
Deze wandeling heeft voor een klompenpad nogal wat verharde paden. Gelukkig kunnen we het asfalt na een aantal kilometers voor even achter ons laten; een groen overhuifd bospad volgt. Langs dit zandpad ligt –op papier– het tracé dat oorspronkelijk was bedoeld voor de aanleg van de A50. De omwonenden zullen het waarschijnlijk niet weten, maar dankzij koningin Wilhelmina ligt de snelweg een stuk oostelijker. Omdat de A50 ook een deel zou afsnoepen van Kroondomein Het Loo –de achtertuin van de koninklijke familie– heeft Wilhelmina de aanleg ervan stopgezet. Haar brief aan de minister van Verkeer en Waterstaat om het tracé te wijzigen had succes.
Dat de voorbereidingen al in volle gang waren, is te zien aan de twee –inmiddels begroeide– zandbulten bij de Wieselsekampweg, bedoeld voor de aanleg van een viaduct met op- en afrit.
Tussen de bomen door schemert Landhuis De Ploeg, een 19e-eeuwse witte villa die de Rotterdamse zakenman Louis Joseph Dobbelman liet bouwen. Na diens dood woonde zoon Louis hier tijdens de oorlog met zijn moeder. Veel onderduikers genoten bescherming op zijn terrein. In 1943 werd Dobbelman jr. tijdens een wraakactie door Duitsers doodgeschoten.
Nu biedt het terrein pensionplaatsen aan paarden en pony’s en sinds 2015 is er een minicamping. Het landgoed kreeg in 1998 de status van gemeentemonument.
De route is in twee richtingen gemarkeerd, zodat-ie zowel links- als rechtsom is te lopen. De bewegwijzering gaat makkelijk schuil in de hoge bermbegroeiing. Opletten geblazen dus.
