„We richten ons allereerst op de ontvangst van vluchtelingen in de erediensten”, zegt ouderling André van Veldhuizen van de hervormde gemeente. „Zondagochtend hadden we veertien en ’s avonds dertien Afrikaanse mannen uit de noodopvang bij ons in de kerk. We hebben hun een Engelse vertaling van de liturgie en de preekschets gegeven. Er zaten vrijwilligers naast hen in de banken om zo nodig aanvullende vertaling te geven. Na afloop van de ochtenddienst hebben we in verenigingsgebouw Het Anker koffiegedronken en gezamenlijk Engelstalige liederen gezongen.’s Avonds zijn de mensen met gemeenteleden meegegaan om na te praten.”

Vertaling

Wanneer de noodopvang geruime tijd gaat duren, overweegt de hervormde gemeente om simultaanvertaling via headsets mogelijk te maken. „Als het aantal bezoekers groeit en te groot zou worden om ze bij ons in de dienst te ontvangen, nemen we contact op met een van de andere kerken om te vragen of zij een deel voor hun rekening kunnen nemen”, zegt Van Veldhuizen.

Ook praktisch willen de kerken ondersteuning bieden. „Op verzoek van Coördinatie Vrijwilligers Vluchtelingen Ede beginnen we op korte termijn met een kledingbeurs, want veel mensen zijn slechts met één koffertje deze kant op gekomen. De CVVE zal hun tickets verstrekken en dan kunnen ze volgende week van maandag tot en met donderdag in groepen naar een locatie bij de molen komen om elk zes kledingstukken uit te zoeken. Het wordt gestroomlijnd op achternaam, om te voorkomen dat we maandagochtend meteen een hoos mensen krijgen. Inmiddels kregen we ook de vraag om een speelgoedbeurs te organiseren. Er zijn ongeveer zeventig kinderen in de basisschoolleeftijd in het kamp.”

De kerken zullen zich nog nader bezinnen op mogelijkheden voor evangelisatiewerk of pastorale zorg, zegt Van Veldhuizen. „Van de burgerlijke gemeente hebben we een brief gekregen over een platform voor crisispastoraat. We moeten nog bespreken of we daaraan gaan deelnemen.”

Draagvlak

Hij heeft de indruk dat het draagvlak binnen zijn kerkelijke gemeente om iets voor de Oekraïners te betekenen groot is. „Ze worden, anders dan bij de opvang van Afghanen vorig jaar, gezien als mede-West-Europeanen. Wel riep het vragen op dat er na de opening van de opvang nogal wat mensen van het Afrikaanse continent in het straatbeeld verschenen. De burgerlijke gemeente heeft daarover keurig uitleg gegeven. Dit zijn zogeheten derdelanders die in Oekraïne werkten of studeerden en nu daarvandaan zijn gevlucht, ongeveer 20 procent van de bewoners van de opvang. Er zitten ook mensen uit Jemen tussen, die nu voor de tweede keer moesten vluchten. In een brief van het comité van de kerken voor onze gemeenteleden hebben we dat toegelicht om het draagvlak te verstevigen en het begrip te verbreden. Door middel van voorlichting, gesprek en het goede voorbeeld proberen we eventuele negatieve gedachten om te buigen. We willen de vluchtelingen graag een gastvrij onthaal geven.”