De Vraag: Wel of geen tatoeage
Onze dochter (19) wil een tatoeage van een Bijbeltekst of een kruisje laten zetten, om haar geloof uit te dragen. Wij vinden dit geen goed idee. Hoe kunnen we het voorkomen?
Beschadiging
Uw dochter wil een tatoeage van een Bijbeltekst of kruisje laten zetten. Als reden voert ze aan dat zij op deze manier voor haar geloof uit wil komen en anderen zo een Bijbelse boodschap wil meegeven. Het is mooi en in haar te prijzen dat uw dochter zich daarvoor niet schaamt. Goed om dat ook tegen haar te zeggen: Sprak Jezus Zelf niet tegen Zijn discipelen dat ze Zijn getuigen moesten zijn (Hand.1:8)? Dat uw dochter van haar geloof wil getuigen zal dan ook uw bezwaar niet zijn. Waar u blijkbaar wel moeite mee heeft, is de manier waarop uw dochter dat wil doen, namelijk door het zetten van een tatoeage. U schrijft dat u dat wilt voorkomen. Daarbij is het goed om te weten dat volgens de huidige wetgeving jongeren van zestien jaar en ouder zelf mogen bepalen of ze een tatoeage (of piercing) laten zetten. Gezien de leeftijd van uw dochter zult u dit dus niet kunnen voorkomen als zij het beslist wil. Dat neemt niet weg dat het goed en belangrijk is om uw bezwaren met uw dochter te delen. Het doel heiligt niet alle middelen. Het zetten van een tatoeage is niet zonder risico’s. Daarvoor wordt een (bloedige) wond gemaakt in de huid. Voor bepaalde mensen wordt het om medische redenen dan ook sterk afgeraden om een tatoeage te zetten. U kunt hierover op internet meer informatie vinden. Het zetten van een tatoeage is een beschadiging van ons door God gegeven lichaam. Een lichaam dat we naar Zijn gebod rein en zuiver moeten bewaren. Dit wil overigens niet zeggen dat we met ons lichaam niet voor ons geloof in God mogen uitkomen. Zo spreekt de Bijbel over het „klappen met de handen” (Ps. 47:2) en „van vreugde opspringen” (Ps. 149:5). Wel gaat dat vrijwel altijd samen met het gebruik van onze mond (ook een lichaamsdeel), waarmee we Hem kunnen loven. Op deze wijze kunnen we iets van ons geloof laten zien en horen. Het zetten van een tatoeage kan en mag nooit het getuigen met de mond vervangen zodat we over ons geloof niet meer hoeven te spreken. Wie nooit over zijn geloof spreekt maar uitsluitend wil getuigen door middel van het zetten van een Bijbeltekst of kruisje, schiet, Bijbels gezien, tekort. Een tatoeage is bovendien niet altijd zichtbaar als deze bedekt wordt door een kledingstuk. Wie van zijn geloof wil getuigen in woord en daad heeft geen tatoeage nodig.
C. W. Schimmel, docent pedagogiek aan de Driestar Hogeschool