Doesburg ontstond in het jaar 1000 als nederzetting op een oeverwal van de Oude IJssel, op het punt waar de Oude IJssel en de Gelderse IJssel samenkomen. Deze strategische ligging maakte Doesburg uitermate geschikt als Hanzestad.

Tijd om deze historische stad te gaan verkennen. We starten bij de uit 1478 daterende Waag. In eerste instantie was het gebouw in gebruik als bierhuis, later diende het als waag –een gebouw waar goederen werden gewogen– mede vanwege de markten in de omliggende straten. De korfboognissen rond de ramen van de Waag zijn karakteristiek voor Doesburg; je vindt ze overal terug in de stad.

We lopen de Veerpoortstraat uit richting de IJsselkade, waar drie uit de kluiten gewassen ‘mannen’ opdoemen. ”Passi d’Oro” –Voetstappen van goud– heet het kunstwerk van de Italiaan Roberto Barni. Het kleinste mannetje werd in 2010 van zijn sokkel gerukt door drie pubermeisjes. Dankzij oplettende omwonenden kon de ongelukkige man al snel weer herenigd worden met zijn broers. Op de sokkel is de kaart van Europa afgebeeld.

De VVV-stadswandeling noopt ons zo’n beetje om de paar stappen tot stilstand om de begeleidende teksten te lezen en rond te kijken. Nu laten we onze blik gaan over de blinde zijgevel van de Lomberd, de bank van lening uit de Hanzeperiode, met zijn prachtige korfboognissen; die hier overigens niet ter verfraaiing zijn maar meer als besparing van bakstenen. De muren zijn hier namelijk zo’n 70 centimeter dik.

We buigen af naar de Hoogestraat ter hoogte van twee imposante treurbeuken die zeker anderhalve eeuw oud zijn. De bomen zijn dan ook opgenomen in het landelijk register van monumentale bomen. De wandeling gaat verder over de singel, aangelegd op de middeleeuwse stadsmuur. In de diepte, op de plek waar voor 1600 de IJsselbedding was, ligt nu een weelderige moestuin.

Aan de Boekholtstraat vinden we het mosterdmuseum, met ernaast de mosterdfabriek. Tot op de dag van vandaag levert de Doesburgsche Mosterd- en Azijnfabriek het gele goedje voor elk Nederlands keukenkastje.

Het laatste punt op onze route is de Grote of Martinikerk. De toren is met zijn 95 meter de op zes na hoogste van Nederland. De laatgotische basiliek is in de middeleeuwen opgetrokken uit baksteen en tufsteen. De versie die wij hier zien werd pas in 1959 gebouwd. Een dag voor de bevrijding van Doesburg –op 15 april 1945– bombardeerde de bezetter namelijk de kerk. De twaalf pilaren, met op elke pilaar een artikel uit de Apostolische Geloofsbelijdenis, bleven gespaard.