Wandeling: Paradijspad
Voor het Paradijspad hoef ik niet ver te reizen, sterker, dichter bij huis kan gewoon niet. Ik heb dit pad tientallen keren gelopen, en nog altijd staat het in mijn top drie van beste klompenpaden ooit.
Het Paradijs was mijn toevluchtsoord in de afgelopen anderhalf jaar. Op elke thuiswerkdag –en dat waren er veel, dankzij de coronamaatregelen– ging ik er tussen de middag mijn vaste rondje doen. Soms 3 kilometer, soms 5, een enkele keer 7, want het mooie van dit gebied, even ten westen van Barneveld, is dat je de wandeling zo lang kunt maken als je zelf wilt. Maar er is ook een bewegwijzerd klompenpad, en als je dat helemaal volgens het boekje volgt, haal je de 10 kilometer.
Speciaal voor deze gelegenheid ga ik een keer op een ander tijdstip dan gebruikelijk, ’s middags om vijf uur. Dat heeft voordelen. Er zijn geen hondenuitlaters of randstedelijke dagjesmensen te bekennen, het is rustiger dan ooit in het Paradijs. En ik ben amper een paar honderd meter op weg of ik zie ze: twee reeën, vlakbij, doodstil. Ze zien mij ook, maar ze zijn niet bang. Ze blijven poseren tot ik mijn foto’s gemaakt heb, alsof ze dat vaker gedaan hebben. Daarna gaan ze verder met grazen. Dit is hun tijd, als de schaduwen lengen en de stilte in het bos weerkeert.
Het Paradijspad voert door drie oude landgoederen: Groot Bylaer, Klein Bylaer en Erica Zuid. Je hebt er echt alles wat een wandelpad mooi maakt: stukjes bos, een heideveld, met houtwallen omgeven akkers, weilanden, oude boerderijen. En diverse beekjes met houten bruggetjes erover, uitmondend in de Barneveldse Beek, die dwars door het gebied stroomt en het pad kruist. Langs de soms steile oevers zouden ijsvogeltjes zitten, maar helaas, die heb ik er nog nooit kunnen waarnemen.
Het pad is goed aangegeven met blauwe klompjes. Toch, als ik zelf de route had mogen maken, had ik er iets meer een rondwandeling van gemaakt. Nu moet je tweemaal een vrij lang stuk heen en weer lopen. Dat heeft te maken met het beginpunt van de route, Landwinkel Vanelly. Op zich is het leuk om daar te starten en te eindigen, je kunt er koffiedrinken en kaas kopen, maar je kunt er wat minder goed parkeren. Zelf begin ik daarom altijd op de veel ruimere parkeerplaats aan de Kallenbroekerweg (nabij nummer 182), die ook op de route ligt. Maar daar is geen koffie.
Toch moet je ook weer oppassen met eigenmachtige aanpassingen van de route, merkte een collega op, hij en zijn gezin hadden daar traumatische ervaringen mee. Sowieso is het dus wel veilig om de klompenpaden-app op je telefoon te zetten en het blauwe lijntje van de route goed in de gaten te houden. Dan kan het eigenlijk niet misgaan, zelfs niet bij mensen zonder enig richtingsgevoel – zoals ik.
Zie ook: klompenpaden.nl