Veel gezegden hebben hun oorsprong in de Bijbel. Een voorbeeld is ”Heden is het hosanna, morgen kruisig Hem.” Deze spreuk verwoordt hoe wisselvallig de mening van (een groep) mensen kan zijn.

Een tekst over Goede Vrijdag op de website van KRO-NCRV zegt het zo: „De traditie leert dat de menigte die bij Pilatus het ‘Kruisig hem!’ uitroept, dezelfde menigte is die nog geen week eerder, op Palmzondag, Jezus met een luid ‘Hosanna!’ in Jeruzalem heeft ingehaald.” ”Bijbel Online” van de EO sluit hierbij aan: „Het volk dat Jezus juichend binnenhaalde, roept enkele dagen later om zijn doodstraf: ‘Kruisig Hem.’”

Maar is dat wel waar? Zou het kunnen dat we de Bijbel op deze plek nog steeds lezen door die eeuwenoude anti-Joodse bril?

”Menigte”

Mattheüs gebruikt zowel bij Jezus’ feestelijke intocht in Jeruzalem als bij de rechtszitting van Pilatus het woord ”menigte”. Maar dat wil nog niet zeggen dat het in beide situaties om dezelfde mensen ging.

Jezus begon Zijn intocht in het dorpje Bethfagé op de Olijfberg met Zijn elf leerlingen. We mogen rustig aannemen dat er ook nog een groep andere volgelingen bij was, onder wie de vrouwen rond Jezus. Deze menigte groeide op de weg naar Jeruzalem. De mensen citeerden Psalm 118 en noemden Jezus de Zoon van David, een geweldige erkenning.

Die erkenning kreeg Jezus niet van de Joodse leiders in Jeruzalem. Zij hadden al eerder een bevel tot arrestatie laten uitgaan en nu verscheen Hij heel ‘brutaal’ in het openbaar. Hij verjoeg bovendien de geldwisselaars en handelaren uit de tempel, terwijl die zo’n mooie inkomstenbron voor de hogepriesters vormden. Was dat niet hét moment om Jezus te arresteren?

Foute inschatting

De leiders durfden Jezus niet openlijk gevangen te nemen. Dat deden ze pas toen het volk sliep. Heel vroeg in de ochtend volgde het schijnproces door het Sanhedrin. Kajafas sprak de doodstraf uit maar de Joodse leiders mochten in die tijd geen executies uitvoeren. Gelukkig was de Romeinse rechter Pilatus bereid om ’s morgens heel vroeg de rechtszaak tegen Jezus te openen. Hogepriester Kajafas verwachtte een vlotte uitspraak maar dat bleek een foute inschatting. Kajafas wilde beslist dat de kruisiging geregeld was voordat het volk aanwezig was. Anders zou er opstand komen.

Terwijl de leden van het Sanhedrin met de ingehuurde getuigen en de tempelwachters nog voor Pilatus stonden, kwam er nog een menigte op het plein voor de rechterstoel. Die bestond uit mensen die belang hadden bij de vrijlating van een gevangene door Pilatus. Onder hen waren vrienden van Barabbas. Ze moesten wachten want het proces tegen Jezus liep nog.

Pilatus wilde Jezus vrijlaten maar Kajafas dreigde dat hij bij de keizer een klacht tegen Pilatus zou indienen. Door de komst van de nieuwe menigte meende Pilatus een uitweg te zien maar hij maakte een ernstige inschattingsfout. Dit was namelijk een heel andere menigte dan het gewone volk van Jeruzalem, dat enthousiast was over Jezus. Déze menigte wilde Barabbas vrij hebben en riep niet „Hosanna” voor Jezus maar: „Kruisig Hem.”

Tegenstrijdig

Lukas geeft ons inzicht in wat er onder het Joodse volk leefde. Dat blijkt uit wat hij schrijft over twee mannen die naar hun woonplaats Emmaüs terugkeerden: „(…) Jezus uit Nazareth, een machtig profeet in woord en daad in de ogen van God en van het hele volk. Onze hogepriesters en leiders hebben hem ter dood laten veroordelen en laten kruisigen. Wij leefden in de hoop dat hij degene was die Israël zou bevrijden.”

Er staat duidelijk dat het hele volk Jezus als een machtige profeet zag. Is het dan niet tegenstrijdig om de Hosanna-roepers ook de woorden „Kruisig Hem” in de mond te leggen?

De auteur schreef het boek ”Verrassende feiten over het proces tegen Jezus”. Op 29 maart verzorgt hij vanuit het Israël Centrum in Nijkerk een livestream over „Hosanna” en „Kruisig Hem”.

www.christenenvoorisrael.nl/activiteiten