Keuze voor Trump is niet niks
De komende presidentsverkiezingen in Amerika houden de gemoederen danig bezig, ook in Nederland. Volgens dr. C. S. L. Janse (RD 12-9) gaat het in principieel opzicht om een keuze tussen ”niks” (Trump) en ”helemaal niks” (Biden). Hij vertolkt daarmee de mening van veel christenen in Nederland. Maar is een keuze voor Trump inderdaad ”niks”?
Hoe beoordeel je als christen een president die herkiesbaar is? Door zijn levensgedrag en levensovertuiging te toetsen aan de Bijbel, zoals Janse suggereert, en ben je dan dus gauw klaar met Trump? Of doe je dit primair door naar zijn daden als president te kijken?
Het ligt voor de hand dat beide aspecten meewegen. Maar het lijkt tegelijk correct om Trump in de eerste plaats op zijn daden te beoordelen. Nogal wat christenen in Nederland gaan daar wat snel aan voorbij. Ze vinden Trump ‘gewoon’ niks. De man is duidelijk een praatchristen wiens gedrag ronduit gênant is. Hij mag dan soms met een kromme stok een rechte slag slaan, maar ze vinden hem immoreel en incompetent.
Is dat terecht? Wie vier jaar Trump overziet, moet constateren dat hij onder Gods voorzienigheid een aantal belangrijke daden heeft gesteld. Wat voorbeelden.
Trump is de enige wereldleider met een duidelijk prolifebeleid. Abortus is gruwelijke genocide. Volgens het Guttmacher Instituut vinden wereldwijd ieder jaar meer dan 70 miljoen abortussen plaats. Trump staat, wanneer het gaat om dit onderwerp, aan de goede kant van het morele gelijk. Dit enkele feit moet voor christenen al doorslaggevend zijn bij de beoordeling van Trump.
Trump was bovendien de eerste wereldleider die het grote gevaar van China agendeerde, en niet zonder reden. China manifesteert zich in toenemende mate als een antidemocratische natie die hunkert naar wereldhegemonie, met bovendien een antichristelijk karakter. Op economisch gebied is China uitgegroeid tot een supermacht, deels dankzij kwalijke praktijken zoals diefstal van intellectueel eigendom. Toen het coronavirus uitbrak, werd de stad Wuhan hermetisch afgegrendeld, behalve voor buitenlandse vluchten. De gevaren van het virus werden aanvankelijk verzwegen. Daardoor kon een wereldwijde pandemie ontstaan. Trumps kritische houding jegens China krijgt terecht steeds meer bijval, ook in Europa.
Daarnaast stelde Trump het functioneren van supranationale organisaties zoals de Verenigde Naties en de World Health Organization ter discussie, en schroomde hij niet zijn woorden kracht bij te zetten door de financiële bijdrages vanuit Amerika te reduceren. Geen christen kan het daarin met hem oneens zijn. Deze organisaties zijn uitgegroeid tot machtige links-liberale buraucratieën die nauwelijks democratisch gecontroleerd worden. Ze zijn verworden tot aanjagers van progressieve idealen, zoals genderideologie. Het is goed dat Trump dit issue heeft aangekaart.
Trump was ook de eerste regeringsleider die het lef had om de macht van de veelal progressieve liberale media te negeren door rechtstreeks met mensen te communiceren via Twitter. Hij populariseerde het begrip ”fake news”. Nu is Trump zelf niet bepaald een bron van objectief nieuws. De ”factcheckers” maken overuren na toespraken of interviews van Trump. Niettemin is het een verdienste dat hij eigenhandig de mediahegemonie doorbrak.
Midden-Oosten
Daar houdt het niet mee op. De rechterlijke macht werd op conservatieve leest geschoeid door meer dan 200 goed voorbereide benoemingen. Het christelijke onderwijs in Amerika kreeg een grote impuls. Er werd in de ambtsperiode van Trump 20 procent meer geïnvesteerd in het Amerikaanse leger. Trump legde terecht de vinger bij de lage investeringen in defensie in Europese landen, waaronder Nederland. Zijn afkeer van de Black Lives Matter-beweging is terecht, gelet op de uiterst extreme agenda van deze club. En om niet meer te noemen: Trump heeft een grotere bijdrage aan vrede in het Midden-Oosten geleverd dan veel van zijn voorgangers, zonder dat dit ten koste ging van steun aan Israël.
Geen woord van kritiek op Trump dus? Dat zou uiteraard onzin zijn. Trump doet vaak uitspraken die op zijn minst gekleurd zijn. Ook is zijn stijl polariserend, in een natie die overigens al tot op het bot verdeeld was voordat hij aantrad. Hij heeft weinig moeite gedaan voor prudent financieel beleid. En zijn aanpak van de coronacrisis is weinig consistent.
Nuances
Toch zijn ook hierbij nuances op hun plaats. Neem de aanpak van de coronacrisis. Amerika is een federale staat. De meeste macht ligt, wanneer het gaat om volksgezondheid, niet bij Trump, maar bij de staten. Relevant voor christenen: Trump riep al op 15 maart op tot een nationale biddag en benadrukte tijdens de crisis herhaaldelijk het belang van kerkgang. Kijkend naar de cijfers: Amerika zit wereldwijd in de middenmoot. De relatieve oversterfte in Amerika ligt lager dan in bijvoorbeeld Nederland. Onze keurige Rutte doet het dus niet beter dan de rauwe Trump. En zelfs het piepkleine Nederland kiest momenteel voor een regionale aanpak.
Maar zijn houding ten opzichte van klimaatverandering dan? Het beleid van Amerika is niet veel anders dan dat van andere landen. De hoogste CO2-reductie ter wereld werd in 2019 gerealiseerd in… Amerika. Trumps afkeer van klimaatalarmisme zorgt tegelijk voor een gezond tegenwicht in het mondiale krachtenveld.
En zijn gekleurde impulsieve uitspraken? Inderdaad, presidentieel is anders. Maar Trump is in elk geval een open boek. Hij zegt precies wat hij denkt, luid en duidelijk. Dat is vaak weinig verheffend, maar wel transparant.
Resteert zijn levensstijl. Het is helder: Trump is geen ds. G. H. Kersten. Dat gold helaas voor meer Amerikaanse presidenten. Een op de drie had affaires met vrouwen of werd ervan beschuldigd. Founding father George Washington was één van hen. Dat is natuurlijk allertreurigst. Maar hoe zat het ook alweer met de prinsen Willem van Oranje, Maurits, Hendrik en Bernard?
Beslissende stem
Kortom, een keuze voor Trump is niet alles maar zeker ook niet ”niks”. Uiteraard maakt het in veel opzichten weinig uit wat refo’s in Nederland van hem vinden. Trump zal er niet van wakker liggen. Hetzelfde geldt voor 328 miljoen andere Amerikanen.
Toch hebben Nederlanders een stem. Die kan zelfs beslissend zijn. Het gebed van één rechtvaardige vermag immers veel. Het kan de loop van de Amerikaanse verkiezingen bepalen. Daarom doet het debat in Nederland ertoe.
