Het artikel van Martin Janssen over de vraag of Turkije nog wel een echte bondgenoot zou zijn van de NAVO is ongefundeerd. Sinds 1952 heeft Turkije belangrijke verantwoordelijkheden op zich genomen in het bondgenootschap. Denk slechts aan Turkije’s steun aan verscheidene NAVO-missies in Afghanistan en Kosovo en naar de sleutelrol die het vervult in de NAVO-trainingsmissie in Irak. De secretaris-generaal van de NAVO, Stoltenberg, heeft regelmatig zijn waardering uitgesproken voor de bijdrage van Turkije aan deze missies.

Ik voel mijzelf ook verplicht te vermelden dat de religie-gebaseerde evaluatie van NAVO’s principes en waarden in het artikel oppervlakkig en misleidend is. De grondbeginselen van de NAVO zijn seculier, bijgevolg is de agenda van de NAVO niet gerelateerd aan religie. Wij dienen allemaal iedere mogelijkheid die wederzijds wantrouwen, angst en polarisatie tussen religies, samenlevingen en landen zouden kunnen creëren, te vermijden. Dit is ook het doel van de Alliantie van Beschavingen (AoC), die Turkije, samen met Spanje, in 2005 de oprichtte. De AoC werd vervolgens een VN-initiatief. Wat betreft de handhaving van democratische waarden en de mensenrechten wil ik verwijzen naar de recente verklaringen van de Turkse hervormingsactiegroep, die hervormingen bespreken om het vastgelopen EU-proces weer op gang te brengen. De verklaringen tonen aan dat Turkije vastbesloten is de hoogste normen te handhaven.

Meest getroffen

Ook stelde het artikel dat Turkse journalisten banden onderhouden met de Hayat Tahrir el Sham (HTS), een gewapende militie die opereert in de Syrische provincie Idlib. Turkije heeft deze groep echter bestempeld als een terroristische organisatie. Het voerde belangrijke terrorismebestrijdingsoperaties uit tegen niet alleen de HTS maar ook tegen de aanverwante terroristengroepen.

De afgelopen acht jaar is Turkije, dat een landgrens van 911 kilometer deelt met Syrië, het meest getroffen door het nog steeds voortdurende conflict. Vanaf het begin van het conflict heeft Turkije bijgedragen aan de internationale inspanningen die gericht zijn op een duurzame en geloofwaardige politieke oplossing met vreedzame middelen. In lijn met het voorgaande, hebben Turkije’s inspanningen in het Astanaproces, tezamen met die van Rusland en Iran, een doorbraak gevormd in een zoektocht naar een politieke oplossing en deze inspanningen worden gewaardeerd als zodanig door de internationale gemeenschap, inclusief de EU. Hiernaast heeft Turkije ook een sleutelrol gespeeld in het vredesproces van Genève en in oktober vorig jaar kwamen president Erdoğan en de leiders van Rusland, Frankrijk en Duitsland bij elkaar in de kwartettop over Syrië in Istanbul, om mogelijkheden voor een oplossing te bespreken. Een tweede top staat gepland voor de nabije toekomst.

Terroristenlijst

Turkije heeft ook nimmer de „Koerden als terroristen” beschouwd, zoals het artikel suggereerde. De PKK is echter een groep die niet enkel op de terroristenlijst van Turkije is geplaatst, maar ook op die van de VS en de EU. De Koerden zelf worden zwaar getroffen door de PKK-terreur. Turkije is steeds een doelwit geweest en heeft veel geleden door de acties van verscheidene terroristengroepen. Desondanks zijn we altijd veerkrachtig gebleven en wij zullen zonder onderscheid de strijd tegen alle terroristische groepen voortzetten.

De auteur is plaatsvervangend ambassadeur bij de Turkse ambassade.