Wie is Yüksel?

„Ik ben van Turkse komaf, maar in Nederland geboren. Ik was moslima en had me stellig voorgenomen dat altijd te blijven. Toen ik als 17-jarig meisje stage liep op een basisschool en een leerkracht mij vertelde over Jezus, reageerde ik daar heftig op.

De gesprekken met haar lieten me niet los. Op een zondagochtend in 2002 trok ik de stoute schoenen aan en reed naar een kerk. Ik wilde weten Wie Jezus was. Zodra ik een voet over de drempel zette, begon ik te huilen. Ik heb de hele dienst uitgezeten, maar begreep niets van wat er werd gezegd. Wat ik wel diep vanbinnen besefte: Jezus is de Waarheid. Ik zal er alles aan doen om Hem te leren kennen. Na de dienst vroeg ik aan gemeenteleden hoe dat moest. Ze hebben met mij gebeden en zo ben ik veranderd.

Van studeren kwam niet veel meer. Het enige wat ik nog in de schoolbanken deed, was Bijbellezen. Na mijn studie heb ik voor Jeugd met een Opdracht onder moslims gewerkt. Per september 2007 werd ik actief voor Evangelie & Moslims. Na elf jaar is de tijd gekomen om afscheid te nemen. Ik ga elders de Heer dienen.”

U hebt inmiddels elf jaar gewerkt voor Evangelie & Moslims. Hoe kijkt u daarop terug?

„Ik begon als jonge meid met een passie voor God. Door het werk en de omgang met collega’s ben ik verder gevormd en een evenwichtiger persoon geworden.

Aanvankelijk bestond mijn werk voornamelijk uit het organiseren van Turkse diensten en het voeren van pastorale gesprekken met toetreders. Toen er steeds meer Turken christen werden of belangstelling toonden voor het christendom, verschoof mijn werk naar het begeleiden van deze mensen. Weer later ben ik dat gaan afwentelen op lokale kerken. Geïnteresseerde moslims die bij Evangelie & Moslims aanklopten, verwees ik direct door. Kerken trainde ik hoe ze deze mensen het beste konden opvangen.

Wel ben ik altijd betrokken gebleven bij het organiseren van Turkstalige kerkdiensten. Nieuw is dat we voordat we samenkomen gaan evangeliseren. Met een groepje trekken we door de straten om andere mensen over Jezus vertellen.”

Wat was voor u een hoogtepunt?

„In het algemeen vind ik het bemoedigend dat er Turken zijn die christen worden en dat hun geloof zich ook verdiept. Ze zetten zich in voor hun plaatselijke gemeente en bouwen zo mee aan het lichaam van Christus. Ik bid dat Turkse mensen mijn taken overnemen en geloof ook dat dit gaat gebeuren.

Moedgevend is dat ik onlangs hoorde dat een 18-jarige moslima die ik al twee jaar kende zich bij een kerk heeft aangesloten. Als 16-jarige kwam ze via isaruhallah.nl –een mede door Evangelie & Moslims opgezette website over het christendom voor moslims– bij ons terecht. Aanvankelijk communiceerden we veel via e-mail en WhatsApp. Ook bracht ik haar met een lokale gemeente in contact. Op den duur werd ze echter kortaf en ontstond er verwijdering. Totdat ze me recent weer een lang bericht stuurde. Ze noemt zich inmiddels christen en heeft zich aangesloten bij een kerk. God heeft het zaadje dat is geplant verder laten ontkiemen.

Helaas zijn er ook teleurstellingen. Zo gebeurt het dat mensen belangstelling tonen voor het christendom en meegaan naar de kerk, maar uiteindelijk afhaken.”

Zijn er in Nederland veel christenen met een Turkse achtergrond?

„Alleen God weet dat. Soms hoor je van iemand die al jaren eerder tot geloof kwam. Het zijn er meer dan enkele tientallen.”

Heeft u een tip voor Nederlandse kerken die ex-moslims in hun midden hebben?

„Belangrijk is dat ze deze nieuwkomers tijd en aandacht geven. Veel Nederlandse diensten zijn strak georganiseerd en na afloop gaat iedereen vaak snel naar zijn eigen huis. Dat zijn christenen met een islamitische achtergrond niet zo gewend. Zij komen uit een wij-cultuur. Voor hen is het van grote betekenis dat ze zich welkom voelen en zich onderdeel gaan weten van de christelijke gemeente. Hoe dat kan? Nodig een ex-moslim die in jouw kerk komt eens thuis uit, doe wat samen en laat eens voor je koken.”