Je kunt van de Amerikaanse president Donald Trump zeggen wat je wilt, maar tot nu toe is hij er aardig in geslaagd verkiezingsbeloftes na te komen. Hij schafte de verplichte zorgverzekering –in de volksmond Obamacare– af, zegde het atoomakkoord met Iran op en verplaatste de Amerikaanse ambassade in Israël van Tel Aviv naar Jeruzalem. Of het allemaal even verstandige besluiten zijn, is de vraag. Maar Trump deed wél wat hij had beloofd.

Het verplaatsen van de Amerikaanse ambassade naar Israëls hoofdstad valt in elk geval onder de verstandige besluiten te rekenen. Te lang heeft Israëls belangrijkste bondgenoot de politiek correcte weg bewandeld door zijn ambassade in Tel Aviv te houden. Tel Aviv ís niet de hoofdstad van Israël – en zal het ook nooit worden.

Het is overigens opmerkelijk dat Trump de officiële verhuizing van de ambassade naar voren heeft gehaald. Aanvankelijk zou de maatregel pas volgend jaar zijn beslag krijgen. Nu viel de verplaatsing –symbolisch– samen met de zeventigste verjaardag van de Joodse staat. Op 14 mei 1948 riep immers David Ben Gurion de onafhankelijke staat Israël uit.

Intussen kijkt de internationale gemeenschap in meerderheid misprijzend naar het besluit van Trump. Met de vestiging van de Amerikaanse ambassade wordt Jeruzalem officieel als hoofdstad van Israël erkend.

De Europese Unie staat nog altijd op het standpunt dat diplomatieke vertegenwoordigingen pas in Jeruzalem kunnen worden gevestigd als er een vredesregeling tussen Israël en de Palestijnen is getroffen. Daarbij gaat men ervan uit dat Oost-Jeruzalem de hoofdstad van een toekomstige Palestijnse staat zal worden. En daar zullen dan ook de ambassades voor Palestina worden gevestigd, is het idee.

De kansen op de totstandkoming van een Palestijnse staat lijken echter vooralsnog volledig verkeken. En dus kiezen vrijwel alle landen er sinds jaar en dag voor hun diplomatieke vertegenwoordiging bij de Palestijnse Autoriteit in Ramallah te vestigen. Daar zetelen regering en parlement, daar bevinden zich alle belangrijke overheidsdiensten.

En in Jeruzalem? Daar zetelt eveneens de regering. Daar bevindt zich de Knesset. Daar houdt het hooggerechtshof zijn zittingen. Daar zijn de ambtswoningen van de premier en de president. Alleen al uit praktisch oogpunt zouden diplomaten zich de wekelijkse reis van Tel Aviv naar Jeruzalem kunnen besparen.

Maar ja, politieke correctheid heeft een prijs. En als het om Israël gaat, is die prijs doorgaans niet snel te hoog.