„Medeburgers van Amerika. Zojuist gaf ik de strijdkrachten van de Verenigde Staten opdracht om precisiebombardementen uit te voeren op doelen die zijn gerelateerd aan de chemische wapens van de Syrische dictator Bashar al-Assad. Op dit moment vindt er een gezamenlijke operatie met de strijdkrachten van Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk plaats. We bedanken beide naties.

Vanavond wil ik het met u hebben over de vraag waarom we deze actie hebben ondernomen.

Een jaar geleden lanceerde Assad een barbaarse aanval met chemische wapens op zijn eigen, onschuldige, burgers. De Verenigde Staten reageerden met 58 raketaanvallen, waarbij 20 procent van de Syrische luchtmacht werd vernietigd.

Afgelopen zaterdag zette het regime van Assad opnieuw chemische wapens in om onschuldige burgers af te slachten – dit keer in de stad Douma, in de buurt van de Syrische hoofdstad Damascus. Deze slachtpartij was een aanzienlijke escalatie in de trend van de inzet van chemische wapens door dat uiterst vreselijke regime.

De boosaardige en afschuwelijke aanval liet moeders en vaders, baby’s en kinderen met enorme pijn en snakkend naar adem achter. Dit zijn geen daden van een mens, maar misdaden van een monster.

Na de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog, een eeuw geleden, kwamen beschaafde naties bij elkaar om chemische oorlogsvoering te verbieden. Chemische wapens zijn ongekend gevaarlijk – niet alleen omdat ze huiveringwekkend lijden veroorzaken, maar omdat zelfs een kleine hoeveelheid een enorme verwoesting kan aanrichten.

Onze acties vanavond zijn bedoeld als een sterk afschrikmiddel tegen de productie, de verspreiding en het gebruik van chemische wapens. Deze afschrikking is van vitaal belang voor de nationale veiligheid van de Verenigde Staten. De gezamenlijke Amerikaanse, Britse en Franse reactie op deze gruweldaden zal alle instrumenten van onze nationale macht – militair, economisch en diplomatiek – integreren. We zijn bereid om deze reactie gestand te doen totdat het Syrische regime het gebruik van verboden chemische middelen stopt.

Ik heb vanavond ook een boodschap voor de twee regeringen die het meest verantwoordelijk zijn voor het ondersteunen, uitrusten en financieren van het misdadige regime van Assad.

Ik vraag Iran en Rusland: Wat voor soort naties willen worden geassocieerd met de massale uitroeiing van onschuldige mannen, vrouwen en kinderen?

De naties in deze wereld kunnen worden beoordeeld aan de hand van hun vrienden. Geen natie kan op lange termijn overleven door schurkenstaten, brutale tirannen en moordzuchtige dictators te stimuleren.

In 2013 beloofden president Poetin en zijn regering aan de wereld dat ze de uitbanning van de chemische wapens van Syrië zouden garanderen. De recente aanval van Assad – en de reactie van vandaag – zijn het directe gevolg van Ruslands falen om die belofte na te komen.

Rusland moet beslissen of het op dit duistere pad wil blijven doorgaan, of dat het zich bij beschaafde naties schaart als kracht voor stabiliteit en vrede. Hopelijk komen we op een dag samen met Rusland en misschien zelfs met Iran – maar misschien ook niet.

Ik zeg dit: De Verenigde Staten hebben veel te bieden en vormen de grootste en krachtigste economie in de wereldgeschiedenis.

In Syrië doen de Verenigde Staten – met slechts een klein leger dat wordt ingezet om de restanten van IS uit te bannen – wat nodig is om de Amerikaanse burgers te beschermen. In het afgelopen jaar is bijna 100 procent van het grondgebied dat eens onder controle van het zogenaamde IS-kalifaat in Syrië en Irak stond, bevrijd en gezuiverd.

De Verenigde Staten hebben tevens onze vriendschappelijke banden in het Midden-Oosten aangehaald. We hebben onze partners gevraagd om meer verantwoordelijkheid te nemen om hun thuisregio te beschermen, met inbegrip van grote geldelijke bijdragen voor de middelen, uitrusting en alle inspanningen tegen de IS. De toegenomen betrokkenheid van onze vrienden, waaronder Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Qatar, Egypte en anderen, kan waarborgen dat Iran niet van de uitroeiing van IS profiteert.

Amerika streeft op geen enkele wijze naar een oneindige aanwezigheid in Syrië. Nu andere naties hun bijdrage opvoeren, zien we uit naar de dag waarop we onze strijders kunnen thuishalen. Het zijn geweldige strijders.

Amerikanen kijken rond over onze uiterst bewogen wereld en hebben geen illusies. We kunnen de wereld niet zuiveren van kwaad of overal ingrijpen waar tirannie heerst.

Geen enkele hoeveelheid Amerikaans bloed of geld kan blijvende vrede en veiligheid in het Midden-Oosten brengen. Het is een onrustige regio. We zullen proberen om deze beter te maken, maar het is een onrustige regio. De Verenigde Staten zullen een partner en vriend zijn, maar het lot van de regio ligt in de handen van de eigen bevolking.

In de afgelopen eeuw hebben we recht in de donkerste plaatsen van de menselijke ziel gekeken. We zagen de angst die kan worden ontketend en het kwaad dat bezit kan nemen. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog waren meer dan een miljoen burgers gedood of verwond door chemische wapens. We willen dat afschuwelijke spook nooit terug zien komen.

Daarom hebben de naties Groot-Brittannië, Frankrijk en de Verenigde Staten van Amerika vandaag hun rechtvaardige macht gebundeld tegen barbaarsheid en wreedheid.

Ik vraag vanavond alle Amerikanen om te bidden voor onze edelmoedige strijders en onze bondgenoten nu ze hun missies uitvoeren.

We bidden of God allen die in Syrië lijden wil troosten. We bidden of God de hele regio een waardige en vreedzame toekomst wil bieden.

En we bidden of God over de Verenigde Staten van Amerika blijft waken en hen wil zegenen.

Dank u wel en een goede avond. Dank u wel.”