Weerwoord: Waarom grijpt de almachtige God niet in?
Hoe kun je het geloof in een almachtige, liefdevolle God volhouden waar het kwaad in de wereld alleen maar voortduurt? Breekt die belijdenis niet stuk op de harde realiteit?

JA
Laatst sprak ik met iemand die jaren geleden belijdenis van het geloof heeft gedaan, maar nu niet meer in God gelooft. Ik vertelde hem hoe we regelmatig in de eredienst zieke broeders en zusters aan de Heere opdragen in de gebeden, en hoeveel dit voor hen betekent. Hij haalde de schouders op. Ach, als die God almachtig is, dan hoeft Hij toch maar met de vingers te knippen om die mensen beter te maken? En waarom doet Hij dat dan niet?
Als God nu eens deze hele wereld met alle ellende in orde zou maken, dan is het toch veel makkelijker om te geloven. Maar dat zie je ondanks alle gebeden toch niet gebeuren? Hongersnoden, oorlogen, geweld, dodelijke ziekten gaan gewoon door.
Waar blijven we dan met ons geloof in een liefdevolle, almachtige God? God lijkt eerder onmachtig in deze wereld. Er mag zo veel ongestraft gebeuren. Denk alleen maar aan alle spot en hoon in de media met de Heilige. Of aan het martelen van onschuldigen, onder wie kinderen.
NEE
Het christelijk geloof zegt: om in deze wereld de almachtige God te zien, moet je allereerst bij het kruis van Golgotha zijn. Kijk, daar hangt onze God! De spotters –theologen en geestelijke leiders voorop– roepen dat Hij anderen wel heeft verlost, maar Zichzelf niet verlossen kan. Als de Christus, de Koning van Israël, van het kruis zou afkomen, dan zouden ze wel gaan geloven (Mark. 15:31). Een mens die vastgespijkerd is aan een kruis en dodelijk vermoeid, kan zichzelf onmogelijk redden.
Maar… de middelste Gekruisigde is de Zoon van God, de Heere der heerlijkheid zelf. Hij kan inderdaad zomaar van het kruis afkomen en in één klap alle spotters vernietigen. Dan zullen ze eens zien wie er echt de baas is en in werkelijkheid alle macht heeft. Jezus deed dat niet. De Almachtige knipte niet met Zijn vingers om alles in één keer goed te maken.
Wij weten niet uit onszelf hoe de Almachtige behoort te handelen. We zien in Jezus de weg die God kiest. Dit is kennelijk hoe de Almachtige het doet. Zo en niet anders is God de Almachtige onder ons, de Zoon die sprekend op de Vader lijkt. Wie Jezus aan het kruis ziet hangen in Zijn onmacht en weerloosheid, die heeft de almachtige God gezien. God is onder ons in het teken van het kruis. God is onder ons in concentratiekampen en gevangenissen, in martelcellen en gaskamers, in woestijnen vol uitgehongerde mensen, kortom in een wereld met ten hemel schreiend onrecht en ongeremde goddeloosheid.
De Koning van Israël, de Bruidegom van de Kerk, is de Gekruisigde. Zo is Hij op weg naar Pasen en naar een nieuwe hemel en aarde waarop gerechtigheid woont. Het valt voor ons niet mee om te leren God Gód te laten zijn – ook als Zijn weg duister is en onbegrijpelijk voor ons verstand.
Gods weg roept schrijnende waaroms op. Alleen aan de voet van het kruis beseffen we dat deze schijnbare onmacht van God Zijn liefdevolle overmacht is. Jezus wilde niet van het kruis af komen, en in die zin kon Hij het niet. Zijn macht liet het wel toe, maar Zijn liefde liet het niet toe. Hij wil Zichzelf niet verlossen uit de pijn omdat Hij bezig is anderen te verlossen. Stervende bewijst Hij de Messias te zijn. Zo is Hij dé openbaring van Gods liefde en trouw, tegelijkertijd van Gods heiligheid in Zijn toorn tegen de zonde, én van Gods overwinning over de dood en alle duistere machten.
DUS
Het is niet Gods onmacht die Hem parten zou spelen. Veel meer komen Zijn grote liefde en taaie geduld aan het licht. De satan zet alles op alles, omdat hij weet dat hij toch het onderspit delft. God kan zich inhouden omdat Hij weet dat Hij wint. Merkwaardig, de overpriesters en Schriftgeleerden in het Evangelie zeiden ongeveer hetzelfde als mijn gesprekspartner. „Kom af van dat kruis, dan zullen wij geloven.” En als dat nu eens werkelijk gebeurd was, zouden ze dan geloofd hebben? Nee, dan zouden ze verteerd zijn door Gods Majesteit.
Het is Gods liefde dat Hij nog altijd Zijn almacht inhoudt. Omdat het verlossingswerk nog altijd bezig is. Volbracht door de Zoon op Golgotha, maar nog werk in uitvoering door de Geest van Pinksteren. Als de Almachtige definitief orde op zaken stelt (”met de vingers knipt”), is het heden van de genade voorbij. Dan wordt er geen spottende moordenaar meer bekeerd, zoals eens op Golgotha.
Liefde is het, onuitputtelijk, goddelijke liefde eindeloos groot, waardoor tot op de dag van vandaag de boodschap van het Evangelie wereldwijd verkondigd wordt. Christus klopt aan de deur van zondaarsharten. Laat deze goddelijke liefde onze harten vermurwen en tot geloof en bekering brengen.