Het is ruim 25 graden als ds. A. W. J. Theunisse dinsdagmiddag aanmeert in de haven van Walluf, een dorpje zo’n 10 kilometer ten zuidwesten van Wiesbaden. De predikant van de hervormde gemeente van Beekbergen legt bedreven zijn kano op het droge. Het groene vaartuig is beplakt met stickers van sponsors van de kanotocht en volgeladen met benodigdheden als een kooktoestel, pannen, een tentje en vers water. Genoeg voor een week varen op de Rijn.

Lobith

De predikant wordt opgewacht door Ria en Luc Westerbeek, die verantwoordelijk zijn voor de verdeling van de binnenkomende gelden. Terwijl ds. Theunisse broodjes eet en zich uitrekt –de rug vangt bij kanoën alle krachten op– vertelt hij hoe het begon.

„Maandagmorgen heeft mijn vrouw me aan de oever van de Rijn bij Iffezheim uitgezwaaid.” De kano was zaterdag op het binnenvaartschip van zijn zwager al klaargemaakt voor de tocht. Met de autokraan werd maandag de kano in het water van de Rijn gelaten. Het doel? Ruim 500 kilometer stroomafwaarts peddelen naar Lobith, waar de Rijn Nederland binnenkomt. Zaterdag hoopt ds. Theunnise daar te arriveren.

Zuid-Afrika

Hoe komt de predikant op het idee om zo’n stuk te gaan varen? Ds. Theunisse lacht. „Dat heeft alles te maken met scheepvaart en corona. Ik houd van kanoën, dat doe ik al jaren. Ik kom uit een schippersgezin, dus de rivier is me bekend. Varen zit in mijn bloed. Juist in de coronatijd waren kanotochtjes niet mogelijk. Daar komt bij dat ik al jaren bekend ben met het werk van Ria en Luc Westerbeek in Zuid-Afrika. Het geld wat opgehaald wordt met de kanotocht is bestemd voor de nood van de Butterfly Way crèche en de MES Kaapstad, allebei in Zuid-Afrika.”

De crèche ligt aan de rand van de sloppenwijk Vrygrond, vlakbij Kaapstad. In de kinderopvang worden zo’n 75 kansarme kinderen opgevangen. De MES is een welzijnsorganisatie, vergelijkbaar met het Leger des Heils. „Vanuit de MES wordt voedsel geregeld voor de crèche, dat gebeurt via een winkel in de buurt. De MES is ook één van de weinige organisaties die vrij de straat op mag om daklozen en kansarme families te helpen. Beide organisaties staan voor extra uitgaven in deze tijd van de coronacrisis. Wij zijn in Nederland zo gezegend met wat we hebben. Hoe mooi is het dan om iets voor de ander te doen, die minder heeft. Ik zie het als een zegen dat ik dit doen kan.”

Verantwoording

Langzamerhand ontstond bij ds. Theunisse het plan om een sponsortocht met de kano te gaan maken. „Er is een site gemaakt met veel informatie over de kanotocht. Mensen kunnen de vaartocht live volgen. Ook houd ik per dag bij hoeveel sponsorgeld is toegezegd. Maandagavond stond de teller op ruim 36.000 euro. Nog iedere dag komen er nieuwe toezeggingen binnen.”

Het sponsorgeld van de kanotocht wordt volledig besteed aan de nood in Zuid-Afrika. De kosten van de reis draagt de predikant zelf. „Ik vind het belangrijk dat het geld goed terecht komt. Ik wil dat de verantwoording transparant is: iedereen moet kunnen zien waar het geld aan besteed is.”

Zwemvest

Met zo’n kleine kano over zo’n grote rivier, is dat niet gevaarlijk? Ds. Theunisse schudt zijn hoofd. „Als je geen ervaring hebt met kanoën, raad ik het je zeker af. Dan kun je maar beter een dagje naar Giethoorn gaan. Voor deze tocht moet je goed weten wat je doet. Er komen grote binnenvaartschepen langs, maar die varen in de vaargeul. Daar moet je met een kano niet komen. Ook varen er plezierjachten, die veroorzaken vaak hoge golven, dat is moeizaam varen. Het is jammer dat het waterpeil zo laag is, dan is er niet veel stroming. Net bij Mainz had ik wind tegen. Dan gaat het niet zo snel. Toen ik maandag vertrok, haalde ik de eerste uren 14 kilometer per uur. Dat schiet lekker op.”

De predikant trekt zijn zwemvest weer aan en schuift de kano richting het water. De sponsortocht gaat weer verder. Met een ferme zwaai draait de schipper de kano richting de uitgang van de haven, op weg naar Lobith.

>>kanotochttegencorona.nl