Donderdag is het wereldarmoededag. Woensdag wordt daarom door de stichting Warm Rotterdam een actieplan voor bewoners van de stad gelanceerd. Tachtigduizend mensen, zo’n 10 procent van de Rotterdammers, leven onder de armoedegrens.

U ging deze zomer de 60 euro-challenge aan. Waarom?

Vonk: „Toen ik de oproep van de stichting Warm Rotterdam kreeg, heb ik gelijk gereageerd. Ik heb al veel armoede gezien; in Afrika maar ook in Rotterdam tijdens mijn werk bij het Leger des Heils. Zelf een week ervaren wat gebrek inhoudt, is goed om je te kunnen inleven in armoede. Bovendien hoopte ik dat door mijn goede voorbeeld anderen zouden volgen. En dat was gelukkig ook zo.”

Hoe moeilijk was het?

„Moeilijk, echt heel moeilijk. Armoede gaat onder je huid zitten. Wat is nu een week? Dat maakt de uitdaging relatief gemakkelijk. Toch was ik er de hele dag mee bezig. Vooral met eten, dat moet zo goedkoop mogelijk. Op de fiets dus, want voor een metrokaartje had ik geen geld. De hele dag ging ik de confrontatie aan met het budget. Naast de stress over geld voel je je buitengesloten. Je gaat niet naar een feestje omdat je geen cadeau hebt. Vrienden komen niet bij jou, want jij komt ook niet meer bij hen. Armoede brengt je in een sociaal isolement.”

De focus lag vooral op eten?

„Ja, er moet elke dag eten op tafel komen. Mijn redding was de sociale supermarkt. Daar verkopen ze restanten die niet meer zo lang houdbaar zijn. Koop je voor meer dan 50 cent aan boodschappen, dan krijg je een gratis brood. Zo aten wij de hele week gratis brood. Ik heb er heel wat kilometers voor gefietst.”

Was de uitdaging confronterend?

„Absoluut. Mijn vrouw zou op familiebezoek gaan in Spakenburg. Dat snoepte al meer dan 15 euro van het budget af. Zij ging wel, ik niet.

Vrijdag ging ik naar de tandarts. Dat gaat dan niet, want ik betaal altijd contant. Ik stop met de challenge, dacht ik. De factuur mocht ik gelukkig een week later betalen. Het laat zien dat mondzorg een belangrijk thema is bij het armoedebeleid. Veel mensen zijn niet verzekerd voor mondzorg. Tandartsbezoek blijft dan al snel achterwege.

Ik liep in de supermarkt en kocht voor mijn zoon een bus Pringles van slechts 65 cent. Hij heeft niet om de challenge gevraagd, maar is er wel de dupe van. Datzelfde gevoel hebben alle ouders als het gaat om armoede. De kinderen mogen er niet onder lijden. Dan heb je zelf maar wat minder.”

De conclusie na een week met 60 euro?

„Het is me niet gelukt. Daarbij: armoede is in de eerste plaats een mentale strijd, daarna een sociale en als laatste een financiële. Armoede is meer dan geldzorgen. Armoede nestelt zich in je hoofd.

De eerste maandag na afloop van de challenge heb ik de voorraad kunnen aanvullen. Ik hoefde niet na te denken over geld. Dat je bij de kassa kunt betalen, ervaar je als een opluchting.”

Hoe bent u als raadslid voor de ChristenUnie-SGP in Rotterdam bezig met armoedebestrijding?

„Met extra aandacht voor armoede en schulden willen we ons onderscheiden van andere partijen. We zien het als een christelijke opdracht. Alles wat kwetsbaar is, verdient steun en bescherming. Dat kan de overheid niet alleen, maar moet samen met de kerken gebeuren. In Rotterdam is veel religiestress. Vaak is godsdienst negatief in het nieuws. Wij willen dat graag ombuigen.”

Wat is de rol van de kerken?

„Kerken doen veel goeds voor samenleving. Gelukkig dat er zoveel barmhartigheid is in Rotterdam. Uit onderzoek in 2008 blijkt dat de maatschappelijke meerwaarde van kerken in de stad erg groot is. Nu de ChristenUnie-SGP in de coalitie zit, willen we een herhaling van het onderzoek om te zien wat er in de laatste tien jaar is gebeurd. Kerken zijn geen bedreiging maar een partner. Politiek en kerk moeten laten zien dat je het niet alleen redt in de wereld. Je hebt elkaar nodig, zeker ook in de bestrijding van armoede.”

>>armoedefonds.nl/wereldarmoededag

Tien maatregelen om armoede tegen te gaan

Stichting Warm Rotterdam presenteerde woensdag het witboek met voorstellen tegen de armoede en schulden in de Maasstad. Een greep uit de tien voorstellen:

n Grijp in op het verdienmodel bij schulden. Veel mensen die schulden opbouwen, lopen tegen boetes aan. Wie de boete niet betaalt, krijgt daarop weer een boete. Die boetes maken het verdienmodel uit voor bijvoorbeeld een incassobureau.

n Bestraf bijverdiensten niet. Mensen in armoede verdienen nogal eens een zakcentje bij. Vaak is dat hard nodig. De overheid zou het mogelijk moeten maken dat iemand met een uitkering per jaar een bedrag van 1700 euro onbelast mag bijverdienen.

n Schaf het eigen risico in de zorg af. Veel Rotterdammers met armoede zijn dit bedrag ieder jaar kwijt. Mensen met schulden gaan vaak niet naar de huisarts terwijl ze wel zorg nodig hebben.

n Maak openbaar vervoer gratis. Geen vervoer betekent een klein leefgebied. Gratis openbaar vervoer helpt mensen op plekken te komen waar ze zorg en hulp kunnen krijgen. Ook komen ze zo sneller uit hun isolement.