Het was spreken tegen dovemansoren. Na de heer Krol –voormalig hoofdredacteur Gaykrant– kregen enkele volksvertegenwoordigsters het woord. Hoezo te weinig vrouwen in de politiek? Zij mochten een poosje inhakken op Van der Staaij en gingen daarbij vol op het orgel. De een was nog bedroefder, geschokter en verontwaardigder dan de ander. Zo kun je jezelf kennelijk het gevoel geven iets te betekenen voor het grote belang.

De D66-mevrouw zag een verband tussen het hoge aantal zelfdodingen onder homoseksuele jongeren en het christelijke standpunt. Indrukwekkende logica. De volgende vond de Bijbel maar een eng boek. Tussen de regels door klonk de roep om censuur.

Enkele dagen eerder ontving de Kamer een petitie die de Nashvilleondertekenaars een hart onder de riem wil steken. Volgens het AD een „antihomopetitie.” Is dit framing of nepnieuws? Drie Kamerleden traden theatraal, hand in hand, naar voren. Twee demonstratief in roze gekleed.

Toen kwam de volgende rel. De heer Baudet, altijd goed voor wat reuring, doorbrak een ander afgebakend taboeterrein. In een Amerikaanse tijdschrift becommentarieerde hij de nieuwste roman van de Franse filosoof Houellebecq. Onbeschaamd worden eigentijdse verworvenheden ter discussie gesteld. De feministische ideologie, het individualisme en de doorgedraaide emancipatiestrijd hebben een prijs. Een zwaar Twitterbombardement brak los.

„We zullen ons abortus en euthanasie nooit laten afnemen”, dreigde mevrouw Dijkstra. Partijgenote en minister Van Engelshoven sprak van „domme praat.” Op platforms kreeg Baudet echter opmerkelijk veel bijval, juist van hoogopgeleide, hardwerkende vrouwen.

De moraal van deze column: wie anders denkt over abortus, seksualiteit, Israël, euthanasie dan wij –verlichte, geëmancipeerde geesten– is intolerant en moet aan de publieke schandpaal worden gespijkerd. Alsof democratie niet bestaat bij de tegenstelling van meningen en opvattingen. Het is niet alleen ergens voor, maar ook ergens tegen zijn.

Wie zijn eigenlijk de werkelijke bedreiging van die democratie? Misschien wel degenen die de democratie zo hoog in het vaandel hebben.