„Een Bijbelverhaal moet uitgepakt worden”
„Jullie hebben vast het verhaal van David en Goliath weleens gehoord.” Op een toerustingsavond van Evangeliestek in Sliedrecht doet Ben van der Starre voor hoe vertellers hun vertelling beter niet kunnen beginnen. De docent geeft het advies kinderen zelf „het cadeau uit te laten pakken.”
In het midden van de kring heeft Van der Starre een cadeau neergezet, leuk ingepakt met een grote strik erbovenop. „Het is een geweldige opdracht om te mogen vertellen over de geheimen van de Heere. Maar het is ook moeilijk.”
Van der Starre, docent aan het Hoornbeeck College van de vakken communicatie en godsdienst, geeft op de toerustingsavond medewerkers van kinderevangelisatiecommissies tips voor het vertellen van een Bijbelse geschiedenis. Eerst komt de schijnbare ‘inkopper’ dat ieder mens twee oren en één mond heeft. „Waarom hebben we wel twee oren en maar één mond? Om beter te kunnen luisteren. Wanneer gaan we luisteren?”, vraagt hij. „Als iets je interesseert”, reageert een belangstellende. „Juist. Ik luister ook beter als mijn vrouw zegt dat we nasi gaan eten dan wanneer ze me vraagt om de container aan de weg te zetten. Kinderen gaan beter luisteren wanneer ze iets moois verwachten of wanneer je beantwoordt aan hun behoeften.”
Om te peilen wat de behoeften van de kinderen zijn, is het belangrijk om te kijken hoe ze binnenkomen, adviseert Van der Starre. „Als een kind huppelend binnenkomt, vertelt dat wat. Kijk wie je voor je hebt, wat ze kunnen begrijpen. Als je wilt dat je boodschap overkomt, is het belangrijk om oogcontact te houden.”
Van der Starre, die ook de cursus evangelisatie verzorgt voor leden van de Hersteld Hervormde Kerk, raadt de kinderwerkers aan om te vertellen met zo min mogelijk beeldmateriaal. „De kinderboekenschrijver Van de Hulst noemde vertellen „een ander iets laten zien.” Zorg dat kinderen de geschiedenis voor zich zien.”
Van der Starre doet het even voor. „„Pssst, zullen we het doen?” „Durf jij?” Zachtjes sluipen ze hun bed uit. De regen tikt tegen het zolderraam.” „Ik zag twee jongens die iets wilden gaan doen wat niet mocht”, reageert een van de deelnemers op de vier zinnetjes die Van der Starre als voorbeeld gebruikt. „Zie je wat verbeelding doet?”, reageert die. „Bouw de spanning langzaam op en laat het uitpakken van het cadeau aan de kinderen over.”
Een goede voorbereiding voor het vertellen begint met gebed en het goed lezen van het Bijbelgedeelte, aldus Van der Starre. „Weet wat er staat. Maak gebruik van de Bijbelverklaring van Matthew Henry of van ”Leren en leven” van P. Cammeraat. Op Google Maps kun je veel te weten komen van het land Israël.”
„Kijk maar eens hoe de weg van Jeruzalem naar Jericho eruitziet. Dan vertel je bij het verhaal over de barmhartige Samaritaan niet over rovers in het struikgewas of achter de bomen, want er groeit daar niks. Je moet het verhaal zelf zien. Jij bent de ziener”, zegt Van der Starre, met een verwijzing naar het woord dat in het Oude Testament voor profeten wordt gebruikt.
Wat de strekking van het Bijbelverhaal aangaat, kiest Van der Starre voor een christologische benadering. „Er moet een Lam geslacht worden. Vertel over één Middelaar, twee wegen, drie stukken. Verwerk de toepassing in je verhaal.”
De docent benadrukt dat de bezoekers van de toerustingsavond het in hun vertellen van God moeten verwachten. „Wij kunnen niet vertellen. Als we denken dat wij het wel kunnen, gaat het mis. God wil onze mond gebruiken.”
Evangeliestek –waarin het Hervormd Jeugdwerk en LCJ samenwerken– organiseert nog twee regionale toerustingsavonden: op 6 februari in Nieuwe Tonge en 21 februari in Woudenberg.