Column (ds. Belder): Mediaorkaantje
Opeens was er weer een mediaorkaantje. Veroorzaakt door omstreden uitspraken van minister Blok tijdens een besloten bijeenkomst. Hoezo besloten? Ophefmakers namen hun kans waar. Een rel was geboren. Een zure bom in wat in medialand komkommertijd heet. Doorgaans is de omloopsnelheid van dergelijke woede-explosies vrij kort.
Het is wachten op een volgend incident. Het leverde de minister echter in een enkele dag internationale bekendheid op. De wereld leek in shock. Hadden de ministeriële voelsprieten hem in de steek gelaten? Of prikkelde Blok slechts zijn gehoor?
Blok stelde onomwonden dat de multiculturele samenleving mislukt is. Verder kende hij geen land met een multi-etnische of multiculturele samenleving waar „de oorspronkelijke bevolking nog woont (…) en waar een vreedzaam samenlevingsverband is.” Iemand probeerde Suriname. „Dus de partijen daar zijn niet langs etnische lijnen opgedeeld?” vroeg de bewindsman quasi-argeloos. „Is Suriname een functionerende rechtsstaat en democratie? Nee, het is een ”failed state””, een mislukte staat. Wellicht had de minister erbij moeten zeggen dat kolonisator Nederland daar volop debet aan is. Maar misschien dacht hij alleen aan ex-couppleger en veroordeelde narcoticabaas Bouterse. Die liet er geen gras over groeien, klom in de hoogste diplomatieke boom en eiste dat de minister diep door het stof zou gaan. Ook Australië wist zich miskend. Nu nog de Hutu’s en de Tutsi’s in Afrika, de sjiieten en soennieten.
Ondertussen pookte in Duitsland voetballer Mesut Özil, jarenlang geliefd lid van het nationale voetbalteam, het migratiedebat op: „Ik ben Duitser als we winnen, maar immigrant als we verliezen.” Die zat. Veel EU-burgers met een migratieachtergrond herkenden zich in zijn woorden. Dat gevoel van disrespect. In Frankrijk braken op grote schaal rellen uit nadat ”Les Blues” eerder deze maand de titel op het WK voetbal in de wacht sleepten. Fransen met een migratieachtergrond plunderden winkels en staken auto’s in brand om hun achterstelling en uitsluiting te wreken.
Sceptisch was Blok ook over de pogingen om vluchtelingen te verdelen over Europese lidstaten. In Oost-Europa wordt dat niks. Daaraan koppelde hij de vraag hoeveel migratie en diversiteit een land verdraagt. Kan er ook een te veel ontstaan?
Zijn uitlatingen verraadden een pessimistische –of realistische?– visie op de mensheid en het onvermogen van mensen om vreedzaam samen te leven. Daar heb je trouwens geen etnische lijnen voor nodig, getuige onze eigen roerige geschiedenis.
De minister mag na de zomer in debat met de Kamer. Hem zij een rustige vakantie gegund. Dan kan hij Suriname maar beter mijden. En Australië ook.