Het afscheid heeft te maken met de eenwording van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) en de Nederlands Gereformeerde Kerken, waarmee een kerkelijke breuk uit de jaren zestig wordt geheeld. Daarmee zou het dus een vreugdevol gebeuren kunnen zijn.

Maar er zit ook een andere kant aan. In de plannen om een Gereformeerde Theologische Universiteit (GTU) te vormen, zou de NGP niet hoeven kiezen tussen TUA en TUK, maar met die beide samen een nieuwe instelling gaan vormen. Het liep anders: de plannen voor de GTU liepen stuk en dus is het nu tijd om als TUA en NGP van elkaar afscheid te nemen.

Dat afscheid doet zeer, ongetwijfeld aan beide kanten. Al decennialang hebben Nederlands gereformeerde studenten in Apeldoorn gestudeerd. Ze brachten een eigen, waardevol en zeer gewaardeerd geluid in. Ik ben dankbaar voor de Nederlands gereformeerde studenten in mijn jaargroep. Met christelijk gereformeerden en nog een contingent mensen uit de Gereformeerde Gemeenten vormden we een mooie mix. We konden met elkaar de theologie beoefenen en oefenen om elkaar te begrijpen en van elkaar te leren. Zo ontstonden vriendschappen voor het leven. Zoiets gun ik elke theologiestudent.

Ik twijfel er niet aan dat de ontmoeting met Nederlands gereformeerde studenten vormend heeft gewerkt voor christelijk gereformeerden, en andersom. Zelfs ook waar het wel eens botste. Natuurlijk plaagden we elkaar ook. In mijn studietijd was het Nederlands gereformeerde geluid nog georganiseerd in de Theologische Studiebegeleiding (TSB), die door ons uiteraard TBS werd genoemd. Dat soort grappen ging over en weer. De kruisbestuiving van de bevindelijke en de neocalvinistische traditie waar de GTU op mikte, was in Apeldoorn al jarenlang praktijk. Tot nu dus.

Het doet me veel om de NGP te zien vertrekken. En toch blijf ik hopen: de afstand tussen Kampen en Apeldoorn is nu ook weer niet zo groot. De grootste onderzoeksgroep BEST (exegese en systematische theologie) bijvoorbeeld blijft een gecombineerde groep van TUA en TUK, vooral omdat onderzoekers pal staan voor de waarde van de samenwerking. En er zijn zo veel uitdagingen in kerk en theologie waar we samen voor staan, liefst schouder aan schouder.

Wat mij betreft is dit afscheid geen „vaarwel”, maar een „tot ziens”. We dragen elkaar aan onze goede God op. NGP, het ga je goed - à Dieu!

Arnold Huijgen is hoogleraar Systematische Theologie aan de Theologische Universiteit Apeldoorn. Hij schrijft dit blog als lid van de gezamenlijke onderzoeksgroep BEST (Biblical Exegesis and Systematic Theology) van de Theologische Universiteiten in Apeldoorn en Kampen.