Zijn woonkamer in appartementengebouw De Meijnts te Nijkerk biedt een helder zicht op de slanke toren van de christelijke gereformeerde kerk aan de Meinsstraat. Daarachter rijst de bredere toren van de hervormde kerk op. Wie op de goede plaats zit, ziet de torens in een rechte lijn, eerst de christelijke gereformeerde, dan de hervormde.

Grootmoeder

Ds. Westerink –broer van ds. J. Westerink– voelt zich zeer met zijn kerkverband verbonden. „Mijn grootmoeder uit Elburg hoorde bij degenen die in 1892 niet meekonden met de samenvoeging van kerken waarbij de Gereformeerde Kerken in Nederland ontstonden. Ook later, toen haar christelijke gereformeerde kerk van Elburg in de jaren dertig heel klein werd, bleef ze trouw aan haar kerkverband.”

Het „gewoon christelijk gereformeerd” zijn, zit ds. Westerink naar eigen zeggen „in de genen.” De typering ”gewoon” verduidelijkt hij aan de hand van de gemeente waar hij het laatste stond. „Rijnsburg ligt geografisch maar ook geestelijk tussen Katwijk en Leiden. De gemeente neemt qua ligging in de Christelijke Gereformeerde Kerken een middenpositie in. Daar voel ik me thuis, in het midden van de kerk. Tegelijkertijd wil ik er voor alle christelijke gereformeerden zijn.”

Gewoon christelijk gereformeerd zijn is verschrikkelijk mooi, zegt ds. Westerink. „Het betekent uitgaan van alleen Schrift en belijdenis in alle diepte, breedte, lengte en hoogte, zonder tot eenzijdigheden te vervallen, met gelijke nadruk op het werk van de drie Goddelijke personen, op een rijke belofteprediking en op de verwachting van het werk van de Heilige Geest.”

Mattheüs 6

Het stemt hem tot verwondering dat hij „gewoon christelijk gereformeerd predikant” mag zijn. Toen Coenraad Westerink begin jaren zeventig maatschappelijk werk studeerde, kwam hij midden in het onrustige Amsterdam van die tijd terecht. Het was een wereld van verschil met thuis. „Ik liep op het randje”, zegt hij er nu van. „Het betekent niet zozeer dat ik leefde in allerlei uitspattingen, maar wel dat ik ertoe verleid werd om principieel anders te gaan denken.”

Inmiddels is een tekst uit Mattheüs 6 de kern van zijn leven geworden, zegt de predikant: „Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.” „In de jaren zeventig was dat voor mij niet zo vanzelfsprekend. God heeft me bewaard.”

Biddende moeder

Naar de mens gesproken heeft het leven met de Heere thuis hem vastgehouden. „Mijn vader was al gestorven, maar ik had een biddende moeder. Zij leefde vanuit een persoonlijke verhouding met de Heere en werd gedragen door de liefde tot Hem. Ik zag dagelijks hoe ze in afhankelijkheid aan de Heere haar viszaak in Zwolle dreef. Het was haar belijdenis: „Al wat ik nodig had, hebt Gij mij gegeven.” Haar eenvoudige vreze des Heeren stempelde ons gezin. Het was vanzelfsprekend dat we naar de kerk en naar de jeugdvereniging gingen en dat de gesprekken op zaterdagavond gingen over wat daar besproken was.”

Dat Westerink bij de kerk bleef, terwijl anderen soms opgingen in de dingen van het hier en nu, verwondert hem nog steeds. „Ik had het daar niet naar gemaakt, en ik heb het er nog steeds niet naar gemaakt. Het zondaar-zijn is een blijvende werkelijkheid in mijn leven. Dicht bij de kerk in Zwolle stonden destijds onbewoonbaar verklaarde woningen. Dat is voor mij een sprekend beeld geworden. Door genade mag de onbewoonbaar verklaarde woning van mijn hart onverklaarbaar bewoond worden.”

Kernwoord verwondering

”Verwondering” noemt ds. Westerink een van de kernwoorden in zijn leven: verwondering dat Christus in hem wil wonen, verwondering dat hij predikant mag zijn en verwondering dat hij een plaats in het midden van de kerk mag hebben.

Verwondering is ook een van de kernwoorden in zijn preken. Tijdens het afscheid in Rijnsburg preekte hij over Johannes 14:23: „Jezus antwoordde en zeide tot hem: Zo iemand Mij liefheeft, die zal Mijn woord bewaren; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen tot hem komen, en zullen woning bij hem maken.”

Ds. Westerink: „Het gaat in deze tekst om het wonder dat de kerk er is en dat de Vader en de Zoon woning maken bij zondaren.”

Ds. C. Westerink met emeritaat

Coenraad Westerink werd op 11 november 1950 geboren in Elburg. Hij studeerde maatschappelijk werk in Amsterdam en werd in 1973 maatschappelijk werker te Zierikzee. Vanaf 1977 studeerde hij theologie in Apeldoorn. In 1981 deed hij intrede in de christelijke gereformeerde kerk te Den Helder. Daarna volgden Baarn (1990), Bennekom (1999) en Rijnsburg (2010). Per 1 mei van dit jaar ging hij met emeritaat. Nu verricht ds. Westerink pastorale hulp in Aarlanderveen.

Ds. Westerink dient de synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken als scriba. Hij is voorzitter van de taakgroep homoseksualiteit en van de vertrouwenscommissie predikanten en lid van het deputaatschap kerkorde en kerkrecht. Ook is hij voorzitter van de raad van toezicht van Woord en Daad.

Het echtpaar Westerink heeft vier kinderen en dertien kleinkinderen en woont sinds het emeritaat in Nijkerk.

Lees ook in Digibron:

Ds. C. Westerink neemt afscheid van cgk Rijnsburg (RD.nl, 30-05-2017)

Ds. C. Westerink doet intrede in Rijnsburg (Reformatorisch Dagblad, 08-02-2010)

Bennekom: afscheid ds. C. Westerink (De Wekker, 05-02-2010)

Eenheid, zonder het in alles eens te zijn - interview met ds. C. Westerink (Reformatorisch Dagblad, 03-06-2006)

Ds. C. Westerink doet intrede te Bennekom (De Wekker, 17-09-1999)

Ds. C. Westerink neemt afscheid van chr. geref. Baarn (Reformatorisch Dagblad, 16-08-1999)

Ds. C. Westerink bevestigd te Baarn (Reformatorisch Dagblad, 06-09-1990)

Ds. C. Westerink neemt afscheid van Den Helder (Reformatorisch Dagblad, 27-08-1990)

Bevestiging ds. C. Westerink te Den Helder (Reformatorisch Dagblad, 04-06-1981)