Bergwandelen tussen alpenbloemen
Prachtige vergezichten, mooie bergwandelingen, kleurrijke bloemen en zon. Het Franse Alpengebied Portes du Soleil heeft veel te bieden. En een aantrekkelijke bijkomstigheid zijn de goedkope kabelbanen, ook voor mountainbikers.
Op de grote parkeerplaats bij de Zwitserse stad Montreux, aan de oostzijde van het Meer van Genève, heb je een fraai uitzicht. Het lijkt wel een stilleven. De zon schittert in het water. In de verte varen enkele zeilbootjes. En achter de zuidelijke oever verrijzen de machtige bergen van Portes du Soleil.
In het oosten van het bergmassief ligt in een groen dal het Franse dorp Châtel, vlak bij de grens met Zwitserland. Vroeger was het daarom een gewilde plaats voor smokkelaars.
Wat opvalt zijn de vele vakantiewoningen en appartementencomplexen. Het is in de zomer vrij rustig, maar ’s winters is het druk want Portes du Soleil is een bekend skigebied.
Mont Blanc
Om de omgeving goed te kunnen zien, gaan we vanuit Châtel met de kabelbaan naar bijna 2000 meter. Boven op de berg staan de alpenbloemen in augustus nog steeds in bloei. De kobaltblauwe, gele en witte kleuren vormen een mooi contrast met het groene gras en de heldere blauwe lucht.
Honderd meter verderop staat een oriëntatietafel met de namen van bekende bergen en steden in de wijde omgeving. In het westen ligt Genève, noordwaarts het Meer van Genève en in het oosten zijn de Zwitserse vierduizenders Jungfrau, Eiger en Mönch goed zichtbaar. Zuidelijk rijzen de besneeuwde toppen van het Mont Blancmassief, met ruim 4800 meter de hoogste berg in de Alpen, op. Wat maakt die aanblik de mens klein.
We lopen door. Paaltjes markeren de grens met Zwitserland. Rond de alpenbloemen dartelen een paar koningsvlinders met hun zwart-gele vleugeltjes. We klauteren tegen een steile rots omhoog. In de diepte stroomt de rivier de Rhône als een lint door het brede dal richting het Meer van Genève.
Geitendorp
In Portes du Soleil is ’s zomers genoeg te doen. Om het gebied aantrekkelijker te maken, is in deze periode een speciaal pasje (Multipass) verkrijgbaar. Hiermee kan dagelijks voor 2 euro per persoon onbeperkt gebruik worden gemaakt van de 23 skiliften en ook van bijvoorbeeld de bussen en zwembaden in deze regio.
Een mooie tocht diep de bergen in gaat via de buurtschap Pré la Joux. Onder aan de eerste kabelbaan is het een komen en gaan van mountainbikers. Ze gaan met de skilift omhoog en dan via scherpe bochten en over springschansen omlaag. Het is oppassen geblazen, want het gaat enorm hard.
Via drie skiliften gaan wij eerst naar het geitendorp Les Lindarets. Leuk voor kinderen, maar pas op: de geiten springen tegen je aan, bedelend om voer dat je in een zakje kunt kopen.
We lopen daarna de andere kant op, richting Les Brochaux. Al op flinke afstand hoor je het gekletter van de grote waterval. Een plek die bij uitstek geschikt is voor een vakantiekiekje en om even te relaxen. De rugzak open en lekker picknicken.
Berghut
Door slim te plannen kun je met de skiliften zelfs een dagtrip naar Morzine maken. Deze plaats ligt evenals Les Gets meer naar het westen. Zeker in het toeristische Morzine is het drukker. De winkelstraten zijn gericht op gasten: er is een overvloed aan eten, drinken en snuisterijen.
Leuk om te zien, maar wij komen voor een speciale trip. We willen overnachten in Refuge de la Golèse, een berghut in een dal ten zuiden van Morzine. Het is een belevenis om een nacht ver afgelegen van de bewoonde wereld in de bergen door te brengen.
Aan het eind van een gravelweg met veel diepe kuilen laten we de auto op een klein parkeerterrein achter. Het pad loopt gestaag omhoog. Na een stevige klim zien we in de verte in de vallei de berghut, al doet deze benaming het houten gebouw tekort. Weliswaar oogt het sober, maar de grootte heeft meer iets van een klein hotel, met beneden de eetzaal en de keuken en een bovendieping met slaapzalen.
Binnen moeten we onze bergschoenen uitdoen en krijgen we sloffen. Veel comfort is er niet. Op de smalle houten stapelbedden ligt op het dunne matras een deken. Gelukkig is het niet druk, zodat we een extra deken kunnen pakken want het is er ’s nachts behoorlijk fris.
Om een uur of zeven is het diner, dat wil zeggen: eten wat de kok schaft. Vanavond staat er rosbief met pasta op het menu. Eenvoudig, maar het smaakt goed. Eigenaar Sébastien Baud komt langs met een fles zelfgemaakte ”génépi”, een kruidige en zoete alpenlikeur met ongeveer 45 procent alcohol. Hij schenkt een borrelglaasje vol. Op deze koude avond is dat best lekker. Buiten zie je in het licht van de sterren en de maan de silhouetten van de hoge bergen.
Schepping
De andere ochtend vroeg op pad. Na een uur lopen zou je volgens Sébastien de opgaande zon bij de Mont Blanc kunnen zien. Het is stil in de natuur. In de verte vliegt een grote roofvogel en beneden in het dal lopen schapen.
Gelukkig zijn we op tijd. De eerste zonnestralen kleuren de witte hellingen van het bergmassief geeloranje. Wat is de schepping mooi.
>>lesgets.com >>morzine-avoriaz.com >>chatel.com >>france-montagnes.com >>france.fr
Proeven van stevige Abondance-kaas
Liefhebbers van de stevige kazen uit de Franse streek Abondance kunnen bij de alpenboerderij Barbossine terecht. Er is zelfs een speciaal kaasdiner.
De avond begint met een stevige trip van een uur onder leiding van een gids naar de boerderij van Emmanuel en Corinne David. Vanaf Châtel is het flink klimmen.
’s Winters staan de koeien in Châtel op stal, maar van mei tot oktober gaan ze naar de alpenweiden. Boerderij Barbossine ligt ingeklemd tussen de bergen in een dal, dicht bij de grens met Zwitserland.
Van grote afstand horen we de bellen van de veertig bruine koeien met hun witte kop. Emmanuel is samen met zijn zoon aan het melken. Zijn vrouw Corinne ontvangt de groep gasten met een Frans wijntje en natuurlijk blokjes eigengemaakte kaas. Daarna gaan we naar de speciale koele opslagruimte, waarin de grote ronde gele en rode kazen liggen.
De Abondance-kazen zijn kenmerkend voor deze streek. In de Abondance –de naam betekent overvloed– zitten de kruiden van de alpenweiden. De kaas wordt ambachtelijk bereid met rauwe, volle melk, zodat alle smaak van de melk die de koeien geven behouden blijft.
In de omgeving zijn ongeveer dertig boerderijen die deze kazen maken. Ze mogen daarvoor alleen de melk van de speciale koeienrassen uit de regio gebruiken. Bij veel boeren kun je de kaas kopen.
Boerderij Barbossine organiseert regelmatig zelfs een speciale maaltijd om de kaas te proeven. Op de knusse zolder serveert Corinne een diner waarbij in alle gangen huisproducten zijn verwerkt.
Vooraf groentesoep. Op tafel ligt een jonge Abondance. Het is de bedoeling om deze in de soep of op een stukje stokbrood te doen. Voor degenen die niet zo van de kaas houden, is het gemakkelijk: gewoon alleen de soep opeten.
Het tussengerechtje bestaat uit gegratineerde Abondance-kaas op stokbrood met wat sla. Als hoofdgerecht worden er droge worst gewikkeld in ham, gepofte aardappeltjes en salade opgediend. Ook staat er een bord met stevige kwark op tafel om te gebruiken als een soort mayonaise. Voor mensen die van een proeverij houden, is het leuk om alles te proberen. Voor kieskeuriger gasten is het echter soms wel even slikken. Maar het dessert maakt veel goed: een heerlijke crumble van zwarte bessen.
Voor de terugweg deelt Corinne lampions uit. De gids loodst ons via een kortere route door het bos terug naar de auto, de kaasboerderij blijft achter onder een prachtige sterrenhemel.
Meer informatie over Portes du Soleil
