De klacht dat er steeds minder mannen kiezen voor een baan voor de klas is niet nieuw. Het is een trend dat de basisschool vervrouwelijkt en dat tussen alle juffen de meester steeds zeldzamer wordt.

Een trend heeft niet zelden de neiging zichzelf te versterken. Dat zien we ook hier. Omdat er steeds minder mannen voor de klas staan, hebben steeds minder mannen zin om onderwijzer te worden. Want je zou op een basisschool maar de enige meester zijn. Dan gaat het in de koffiekamer dus altijd over vrouwen­dingen. En sparren als mannen onder elkaar is er dan ook niet meer bij.

Gelukkig zijn er nog mannen die aan dit alles geen boodschap hebben en die met veel plezier leren voor een baan als meester. Ze missen hun mannelijke collega’s wel, maar onoverkomelijk is het voor hen niet.

Maar hoe zit dat nu eigenlijk met de kinderen in de klas? Is het voor hen, en dan vooral voor de jongens, niet noodzakelijk dat er ook meesters zijn, in plaats van allemaal juffen?

In de eerste plaats moet opgemerkt worden dat het vooral belangrijk is dat er góéd onderwijzend personeel is. Bekwaam en betrokken. Mensen die een passie hebben voor het vak, die betrokken zijn op kinderen. Die hen verder willen helpen in het leven. En hen op een goede manier willen voorbereiden op de volwassen­heid. Dat is het belangrijkste.

Vervolgens is er de vraag of kinderen in het basis­onderwijs echt lijden onder de afwezigheid van mannelijke onderwijzers. Dat valt te bezien. Het is zeker zo dat God niet voor niets een moeder én een vader aan kinderen geeft. Als het goed is, vullen die elkaar aan. Ze complementeren elkaar. Dat geldt ten aanzien van jongens en meisjes. Want niemand zal het in z’n hoofd halen om te zeggen dat de vader vooral verantwoordelijkheid draagt voor de jongens in het gezin en de moeder voor de meisjes. Jongens worden niet minder gevormd door liefde en aandacht van de moeder dan meisjes.

Toch zijn er zaken waarin vooral mannen rol­modellen zijn voor jongens én meisjes. De mannelijke voorbeeldrol beperken tot jongens, doet geen recht aan de werkelijkheid. Zoals vader en moeder elkaar in het gezin –als het goed is– aanvullen, doen meesters en juffen dat in het onderwijs ook. Natuurlijk wil dat niet zeggen dat kinderen die door één ouder worden opgevoed dus geen goede volwassenen kunnen worden. Gelukkig niet. Maar het kan niet anders of een vader of moeder in een eenoudergezin zal bij tijden verzuchten dat het niet meevalt om vader en moeder tegelijk te zijn.

God schiep de mens mannelijk en vrouwelijk, leert de Bijbel ons. Daarmee is zowel het gelijkwaardige als het verschillende van man en vrouw benoemd.

Het zou prachtig zijn als er meer jongens kiezen voor een baan in het basisonderwijs. Maar aan de andere kant is het onzin om te doen alsof er door het gebrek aan meesters een verloren generatie opgroeit.