Veertig jaar bij muziekschool in een stad van aanpakkers
RIJSSEN. De Muziekschool Rijssen bloeit. Hoe dat komt? „Lastig te zeggen”, reageert directeur Dick Sanderman, die veertig jaar bij het instituut werkt. „Misschien heeft het ermee te maken dat Rijssenaren bekendstaan als aanpakkers. Ook muziek maken is hard werken.”
De Muziekschool Rijssen begon in 1960 met zo’n honderd leerlingen. Eind jaren 80 was dat aantal verviervoudigd. Momenteel telt het instituut zo’n 350 leerlingen, vooral jongeren; er is zelfs een wachtlijst van 70 leerlingen, met name voor piano en gitaar. Een groot deel van de achterliggende 55 jaar heeft Dick Sanderman (58) meegemaakt. Sinds 1981 als directeur.
Zaterdagmiddag 3 oktober krijgt de musicus een receptie aangeboden omdat hij veertig jaar bij de muziekschool werkt. Daarbij worden ook Jan Goorman en Roel Westera in het zonnetje gezet. Beiden maakten de achterliggende 25 jaar deel uit van het bestuur van de muziekschool. Sanderman: „Alles wat er hier gerealiseerd is, had niet kunnen gebeuren zonder de vrijwilligers van het bestuur. Ik heb altijd een aantal goede mensen om me heen gehad.”
In totaal telt de muziekschool zestien bevoegde docenten, van wie er veertien op de loonlijst staan. Sanderman is de enige fulltimer. Naast zijn directeurstaken geeft hij nog altijd les: theorie in groepsverband en orgelles aan individuele leerlingen. Of hij als docent school heeft gemaakt? Bescheiden: „Dat vind ik te veel eer. Maar er zijn wel jongens die nu aan de weg timmeren die het vak hier geleerd hebben. Op sommigen heb ik, denk ik, wel wat invloed gehad.”
Piepjong
Sanderman is piepjong als hij in 1975 aan de muziekschool begint. „In die tijd ging dat nog zo: wie een beetje een instrument kon bespelen, werd gevraagd les te komen geven. Ik was 18 en tweedejaarsstudent orgel aan het conservatorium in Zwolle. Zo ben ik hier begonnen.”
In 1981 vindt het bestuur het tijd worden dat een van de docenten wat taken van het bestuur overneemt. Bovendien krijgt de muziekschool aan de Ter Horststraat een nieuw onderkomen. „Die verhuizing moest begeleid worden. Ik had in 1980 mijn studie afgerond en was aansluitend in militaire dienst gegaan. Vanwege mijn nieuwe functie mocht ik eerder weg uit dienst.”
Het aanbod bij de muziekschool is in die tijd beperkt. Leerlingen kunnen orgel, piano, gitaar, blok- en dwarsfluit, trompet en accordeon studeren. Strijkers zijn er dan nog niet. Geleidelijk aan wordt het aantal opleidingen echter uitgebreid met onder andere harp, viool, saxofoon en zang. „Recent zijn we met cello gestart”, aldus Sanderman. „Ook bieden we nu voor de kleinsten de cursus ”Muziek op schoot” aan.”
Heeft een muziekschool in een christelijke stad als Rijssen een andere uitstraling dan een vergelijkbaar instituut in een seculiere plaats? Sanderman: „Bij ons is het aandeel klassiek denk ik wat groter dan elders. Bij het aannemen van nieuwe docenten zeggen we er ook altijd bij dat het hier wel Rijssen is. Tegelijk willen we er zijn voor de volle breedte van de Rijssense samenleving. Dat moet ook vanwege de subsidie van de gemeente. Daarom hebben we bijvoorbeeld nu een popkoor. Eerst werd dat aangeduid als ”vocal group”, maar het repertoire dat daar gezongen wordt, bestaat uit popsongs. Dan moet je ook zo eerlijk zijn om het gewoon popkoor te noemen.”
Bezwaren tegen het brede aanbod van de muziekschool ontmoet de directeur nauwelijks. „Vroeger kwam het wel voor dat ouders moeite hadden met een voorspeelavond in het Parkgebouw, het culturele centrum van Rijssen. Een enkeling zag dat als de plek van werelds vermaak. Tegenwoordig hoor ik die bezwaren niet meer.”
Verrijkt
Sanderman noemt terugkijkend als hoogtepunt de bouw van het nieuwe pand naast het Parkgebouw. „Dat heeft heel wat jaren geduurd, maar in 2010 was het eindelijk zover. We hebben nu een prachtig pand op een mooie plek.” Ook de viering van het gouden jubileum in 2010 met de uitvoering van het muzikale sprookje ”Peter en de wolf” van Prokofjev was „een ontzettend mooie happening.”
De directeur zegt verrijkt te zijn in de achterliggende veertig jaar. „Jaap Dragt hamerde er tijdens mijn studie al op dat je niet alleen met het orgel bezig moest zijn, dat je je breed moest oriënteren. Bij een muziekschool gaat dat vanzelf.” Bovendien vindt Sanderman het mooi om met jonge mensen bezig te zijn. „Dat houdt jezelf ook jong.” Zijn baan boeit hem nog altijd. „Ik fiets elke dag met plezier naar m’n werk.”
