Voor de tweede opeenvolgende dag kon woensdag het proces rond Dutroux rekenen op grote publieke belangstelling. Vooral de sluwe manier waarop deze kindermoordenaar zijn daden probeerde te verdoezelen, werd breed uitgemeten voor de camera’s of rond de borreltafel. Welk nut heeft dat? Zal onze samenleving door dit mediagebeuren gezonder worden?Eerder is het tegendeel te verwachten. Door deze zaak wordt immers seksualiteit gekoppeld aan de wanstaltige praktijken van een zieke geest, en dat zal zijn uitwerking hebben op de kijk op en de beleving van seksualiteit. Die worden er nóg killer en cynischer door.

Bovendien: Waar is het zelfonderzoek in deze zaak? Is Dutroux soms de enige rotte appel in een fruitmand vol gezonde, versgeplukte vruchten? Dat is toch ondenkbaar? Dat die rotheid enkel zou zijn te verklaren uit de appel zelf? Een les zou toch op zijn minst moeten zijn dat we alle vormen van perverse seksuitingen in de publieke sfeer gaan opruimen. Omdat die een leefklimaat creëren waarin zwakke geesten ziek worden gemaakt, zieke geesten tot gevaarlijke monsters uitgroeien, en waarin gezonde geesten moeite moeten doen géén slachtoffer te worden van dit bederf.

Maar in plaats van dat er van zo’n ommekeer sprake is, kunnen we constateren dat de atmosfeer in onze samenleving juist zwanger is van zinnelijkheid en platvloersheid rondom seksualiteit. Luister maar naar de vlotte babbels van deejays op jongerenzenders als 3FM -die nota bene met behulp van ons belastinggeld in de lucht wordt gehouden-, en je hoort de meest gore praatjes over dit onderwerp. Zie hoe onze kinderen door slimme marketeers tot doelwit zijn gemaakt van geraffineerde marketing door hen te bespelen op hun zwakste plek, namelijk hun overgevoeligheid voor seksualiteit en zinnelijkheid. En zie hoe de geborgenheid van het gezin wordt ondermijnd doordat het gezin zelf afbrokkelt onder druk van volle agenda’s, te hoge hypotheken en bijna lege spaarrekeningen. Terwijl dat juist de plek bij uitstek is waar weerstand en weerzin tegen al dat zedelijk vuil moeten worden opgebouwd.

In dit licht is onze afkeer van geperverteerde seks à la Dutroux flinterdun. Alsof seksueel misbruik van kinderen en jonge meisjes niet begínt met een perverse kijk op seksualiteit in het algemeen. En alsof een platvloerse invulling van seksualiteit níet bijna vanzelf leidt tot gebruik van geweld, mishandeling en soms tot moord!

Hoe indringend dit morele afkalvingsproces is, blijkt uit het feit dat het zich vastkleeft aan alledaagse termen en woorden. Vanouds werden ze gebruikt om een gezonde evenwichtige relatie tussen een jongen en meisje aan te duiden; nu zijn ze geannexeerd door de voorstanders van vrije sex. Te denken valt aan een woord als ”vrijen” dat niets meer heeft van het relatie-karakter van vroeger. Veelzeggend is verder dat platvloerse technische termen voor geslachtsverkeer de wereld van relaties domineren. Houdt zo’n nieuwe laagbijdegrondse invulling maar eens buiten de deur van je eigen denken! Het meest verraderlijk is dat op de lange termijn ook dit zal wennen, en dat we op een gegeven moment niet eens meer merken dat woorden en termen rond seksualiteit een andere, bijna dierlijke invulling hebben gekregen.

Intussen is het in dit licht onbegrijpelijk dat juist in onze kringen er nog altijd zo’n taboesfeer hangt rond het thema seksualiteit. In de door ons zo verfoeide wereld mogen dan kinderen op dit punt aan hun lot worden overgelaten, met onze kinderen gebeurt in een bepaald opzicht hetzelfde, namelijk daar waar er nog altijd een stille taboesfeer hangt rond dit thema. Dat is onbegrijpelijk, omdat ook onze gezindte opvallend veel gevallen kent van seksueel misbruik van kinderen - kennelijk vormt de taboesfeer in combinatie met de geslotenheid van gezinnen een vruchtbare kweekplaats van zulke afschuwelijke praktijken. Het is ook onbegrijpelijk omdat we onze kinderen -gezien het agressieve, ziekmakende klimaat van onze samenleving- niet alleen mogen laten door hen het zelf maar te laten uitzoeken. Maar het is vooral onbegrijpelijk vanwege de nadrukkelijke wijze waarop de Bijbel over seksualiteit spreekt. In de Schrift is het allesbehalve een verzwegen onderwerp waarvoor je je zou moeten schamen. Als gave van God in de relatie tussen man en vrouw mag daar vrijmoedig over gesproken worden. En zelfs meer dan dat. Juist nu onze samenleving wordt overgoten met nieuws over de onsmakelijke daden van Dutroux, moet iedereen bij wijze van tegengif het weten: seksualiteit zoals de Bijbel erover spreekt is een van de mooiste dingen die er zijn.