Michele Bachmann (1956) groeide op in een Democratisch gezin, maar stapte tegen het einde van haar opleiding over naar de Republikeinse Partij. Sindsdien draagt ze de conservatieve beginselen met verve uit. In 2007 werd ze als eerste vrouw uit Minnesota in het Huis van Afgevaardigden gekozen. Dat smaakte naar meer, en dus deed Bachmann in 2011 een gooi naar de Republikeinse nominatie voor het presidentschap. Na het verliezen van de voorverkiezing in Iowa, trok ze zich in januari 2012 terug.

Haar vechtlust heeft er niet onder geleden. Vooral niet tegen de zittende regering. „Het Obama-schip is zinkende”, vertelt de parlementariër in Washington. „Het lijkt erop dat we al bij de presidentsverkiezingen van eind 2016 zitten. De president scoort in de opiniepeilingen historisch laag.”

Dat is ook niet verwonderlijk, betoogt Bachmann. „Het Amerikaanse volk vertrouwt hem niet. Onze religieuze vrijheden liggen op bijna elk front onder vuur. De erfenis die Obama de geschiedenisboeken mee in neemt is het bevorderen van wetteloosheid in de Verenigde Staten.”

Maar ook op het gebied van buitenlands beleid moet Obama het ontgelden. „We hebben laten gebeuren dat christenen in Syrië worden afgeslacht. ISIS is bezig aan een duizelingwekkende opmars in Irak. Russische tanks rolden Oekraïne binnen. Iran zal over atoomwapens beschikken als we geen nieuwe opperbevelhebber krijgen. Obama leeft in een fantasiewereld. Hij weet niet hoe een boze buitenwereld met vooral slechte mensen precies in elkaar steekt.”

En passant breekt Bachmann een lans voor bondgenoot Israël. „Israël is in een nachtmerrie terechtgekomen. Er vormt zich een terroristenstaat aan zijn grenzen. Hamas, dat officieel op de vernietiging van de Joodse staat uit is, heeft een verbond met de Palestijnse Autoriteit gesloten. Ondertussen zijn er drie Joodse tieners gekidnapt, van wie er één de Amerikaanse nationaliteit heeft. Wat zegt Obama? Dat Israël meer land moet geven aan degenen die hem willen vernietigen.”

Volgens Bachmann is Obama bezig de Verenigde Staten om te vormen tot een land „dat Amerikanen niet meer herkennen.” Ze geeft een voorbeeld. „Laatst liep ik bij het Capitool toen twee politieagenten me herkenden en aanspraken. Mevrouw Bachmann, wij weten niet wat er in het Witte Huis gebeurt, maar doe alstublieft iets.”

„Met de hulp van God zal ik dat doen”, zegt Bachmann vastberaden. Maar over de vraag of ze zich opnieuw kandidaat voor de presidentsverkiezingen van 2016 zal stellen, wil ze zich vooralsnog niet uitlaten. Haar woorden wekken in elk geval wel sterk die indruk. Dat zal binnen nu en een jaar ongetwijfeld duidelijk worden.

Dit is het tweede deel in een serie over de politieke ambities van religieus rechts in de Verenigde Staten.