„Schuld belijden over 1967”
Prof. dr. J. Douma heeft de komende generale synode van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt), die op 6 april geopend wordt, gevraagd schuld te belijden over de synodebesluiten uit 1967. Deze besluiten hebben geleid tot de scheuring waarbij de Nederlands Gereformeerde Kerken ontstonden.
Dr. Douma ziet een ontwikkeling binnen zijn kerken waarbij bijvoorbeeld anders geoordeeld wordt over het zogeheten ’vrijmakingsgeloof’ uit de jaren zestig. De emeritus hoogleraar spreekt de hoop uit dat na het uitspreken van een schuldbelijdenis, in het bijzonder in de richting van de Nederlands gereformeerden, de eenheid van de kerken verder gestalte zal krijgen. Desgevraagd zei hij donderdagmorgen niet verdisconteerd te hebben dat de Nederlands Gereformeerde Kerken ondertussen een ontwikkeling hebben doorgemaakt. Men accepteert er in een aantal kerken de vrouw in het ambt. Prof. Douma: „Ik weet dat op plaatselijk niveau al samenwerking is en besef terdege dat een schuldbelijdenis van onze kant niet direct tot volledige eenheid zal brengen.”
In drie punten brengt de hoogleraar zijn kritiek op de synode van Amersfoort-West uit 1967 onder woorden. Daarbij ging het om een veroordeling van de zogeheten Open Brief, waarin kritiek geuit werd op de eigen kerken. De ondertekenaars zouden alleen al door hun ondertekening de leer der zaligheid in twijfel hebben getrokken. Ook zouden zij de artikelen 27-29 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis niet naspreken inzake de vrijmaking. Vervolgens werden ondertekenaars geschorst in hun ambtswerk.
Prof. Douma zegt mede schuldig te staan, omdat hij de eerstvolgende synode na 1967 als afgevaardigde meemaakte en toen de protesten tegen 1967 afwees. Na de synodale uitspraken werden predikanten geschorst en gemeenten raakten buiten het kerkverband. Die gemeenten heetten aanvankelijk ”buitenverbanders” en worden nu aangeduid met de term Nederlands gereformeerden.
Drs. W. Smouter, voorzitter van de commissie samensprekingen van de Nederlands gereformeerde Landelijke Vergadering, wilde vanochtend niet inhoudelijk reageren op de brief van prof. Douma, die hij wel „diep bewondert.” „Ik heb er begrip voor dat men zich herbezint en schuld zou belijden. Tegelijk hoeft dat niet te betekenen dat men de boot niet zou kunnen afhouden omdat er zich bij ons ontwikkelingen hebben voorgedaan.” Ds. Smouter vindt dat alleen de vrijgemaakten zelf moeten uitmaken wat een eventuele schuldbelijdenis voor gevolgen zou kunnen hebben voor de verhoudingen tussen beide kerken.
