Brei-oma’s breien op bestelling
Zinkt veel mensen de moed al in de schoenen bij het lezen van een breipatroon, bij de brei-oma’s van Granny’s Finest beginnen de handen te jeuken.
In Frankrijk, Duitsland en Italië bestaan ze al een poosje: websites waarop oudere dames met haak- of breinaald in de aanslag poseren. „Lass dir deine Traumsocken von deiner Wunschgranny stricken!” (Laat je droomsokken breien door de oma van jouw keuze!) klinkt het enthousiast op de Zwitserse website netgranny.ch. Bij de Franse website goldenhook.fr kiest de klant in drie stappen het patroon, de wol waarmee hij of zij het wil laten breien en zelfs de breidame. Handig voor iedereen die niet zelf breit en ook geen oma heeft die het kan of wil doen.
Sinds een jaar is Nederland ook een website met brei-oma’s rijk. Grannysfinest.com is de plek om degelijk, handgemaakt breiwerk te bestellen. Een groep van Rotterdamse dames zet shawls, mutsen en zelfs stropdassen in elkaar. Op de website is het kiezen tussen ”Diner on shore”, een hippe stropdas, ”Freeze breeze alpaca”, een warme shawl en nog een stuk of twintig andere ontwerpen.
Initiatiefnemers Niek van Hengel en Jip Pulles kozen ervoor om van Granny’s Finest een stichting te maken waarbij ouderen in contact komen met elkaar en met jongeren. „Heel veel ouderen zijn eenzaam. Breien vinden ze vaak leuk om te doen. Als je dat met elkaar combineert, wat is dan logischer om met elkaar te gaan breien voor een ander?” Dus komen de brei-oma’s van Granny’s Finest elke donderdagmiddag van twee tot vier bij elkaar en kletsen bij onder het geluid van tikkende pennen en het genot van een kop koffie. Zo’n 25 dames maken deel uit van de groep, van wie de jongste 54 en de oudste 91 is. Jonge ontwerpers overleggen op deze middagen met de breisters over nieuwe, moderne patronen.
De prijzen voor een shawl of muts liggen bij Granny’s Finest al gauw rond de 50 tot 80 euro. De kosten zitten volgens Van Hengel vooral in de wol. De brei-oma’s verdienen niet per shawl of muts. „We willen niemand onder druk zetten. De ene oma breit sneller dan de andere, de ene is vitaler dan de andere. Winst uit de verkoop –en dat zijn geen grote marges– gaat in de pot van de stichting. Aan het einde van het jaar gaan we uitgebreid met elkaar lunchen en bezoeken we een voorstelling.”
Breigeluk schuilt volgens veel breisters vooral in de dankbaarheid van de gebruiker. Wat beweegt de oma’s van Granny’s Finest? De klanten ontmoeten ze immers niet. Van Hengel probeert wel een wisselwerking te laten ontstaan tussen breister en klant. „Veel plezier met deze shawl”, of „Heb een warme winter” schrijven de oma’s op een kaartje bij het breiwerk. De bijgeleverde briefkaart geeft gelegenheid om te bedanken. Zo is er toch contact tussen breister en klant. „De muts zit fantastisch en is lekker warm. Bedankt, oma Bakker!”
Grannysfinest.com beperkt zich tot vaste patronen. Zelf een patroon indienen is niet mogelijk. Wie een trui wil laten nabreien of een mooi patroon heeft gezien kan het eens proberen bij een breiwinkel, zoals De Afstap en de Wolboutique. Ook bij Ribbels in Leiden wordt gebreid op bestelling.
DE AFSTAP, AMSTERDAM
Bij De Afstap aan de Oude Leliestraat in Amsterdam hebben ze de beschikking over verschillende breidames met elk hun specialisme: kabels, rechttoe, rechtaan of iets ingewikkelds als Fair Isle, een methode om bijvoorbeeld cijfers of bloemen in te breien. Verkoopster Janny Reitsma: „We zoeken altijd naar een goede match tussen klant en breister. Gelukkig is het nog maar zelden voorgekomen dat klanten niet tevreden waren over het eindproduct. Die keren dat dit wel zo was hebben we naar een goede oplossing gezocht. Tenslotte betalen mensen een hoog bedrag voor een trui.” Bij De Afstap ligt de prijs meestal tussen de 100 en de 200 euro.
WOLBOUTIQUE, DEN HAM
Elke winter breit Dineke Blekkenhorst (49) wel een paar truien voor haar klanten. „Vaak zijn het vaste klanten en zie ik m’n product terug. Dat is m’n plezier”, zegt de eigenares van de Wolboutique in het Overijsselse Den Ham. „Vaak vinden ze de patronen zelf te moeilijk om te breien en dan bied ik uitkomst. Voorwaarde is dat ik de klant gezien heb. Met een term als ”maat 38” kan ik niets. Als ik met de klant overleg, stuur ik het wel zo dat ik het patroon en de wol ook zelf leuk vind om mee aan de slag te gaan. En ik zeg van tevoren dat ik niet met van die dunne pennen wil breien. Pennen in maat 3 gaat het niet worden, want daar heb ik het geduld niet voor. Ik vraag 10 euro per bol die ik moet breien, dus het eindbedrag komt algauw op 60 euro, exclusief materiaal.”
