Wiertz weet ook niet waarom Gijsen tot vernietiging besloot. De commissie-Deetman ontdekte tijdens onderzoek naar misbruik binnen de kerk dat het Limburgse kerkelijke archief uit de periode waarin Gijsen bisschop was, was vernietigd.

De archieven van het bisdom zijn 450 jaar oud en voor Gijsen en na diens periode gewoon bijgehouden. Wiertz weet niet of de commissie-Deetman van het ontbreken van het archief hinder heeft ondervonden.

Wiertz zei verder dat de imagoschade die de kerk heeft opgelopen door het misbruik hem minder interesseert. „Het gaat om de schade die is aangericht in de ziel van mensen”, zei hij. „Dit soort schade is veel belangrijker dan de imagoschade van de kerk.”

„Mijn eerste reactie was: doet iemand deze kleinen kwaad, het ware beter voor hem een molensteen om zijn nek te krijgen en in het diepste van de zee geworpen te worden”, en: „Hoe de structuur van de kerk vroeger ook was en hoezeer die structuur misbruik kennelijk makkelijk toedekte, er is geen enkel excuus voor het misbruik.”

Wat hem betreft komt er geen onderzoek in opdracht van de kerk naar het geweld tegen kinderen, zoals door slachtofferorganisatie Mea Culpa gewenst. Hij noemde dit „een gecompliceerde materie.”