Cadzand ligt in de zuidwestelijkste hoek van Nederland, pal aan zee. De duinenrij is smal en het dorpje is maar klein, het telt slechts zo’n 700 inwoners. Ondanks het feit dat de reis erheen lang is, weten duizenden badgasten, onder wie veel Duitsers, de kust in de zomer te vinden.

Tera van Holland-Barth van hotel-restaurant De Drie Gevels is in 1988 met haar man van Lunteren naar de kust gekomen. Het lukte het echtpaar niet om op de Veluwe een theehuis met pension te starten, maar dat ging wel in Cadzand. In 1990 werd ze kerkenraadslid van de toen nog hervormde gemeente Cadzand. Deze vormt nu samen met die van Retranchement, Sint Anna ter Muiden en Sluis de protestantse gemeente Zuidwesthoek.

Er wordt ’s zondags om beurten in een van de vier plaatsen kerk gehouden, maar meer dan vijftig mensen trekken de diensten niet. „Alle winkels zijn hier op zondag open. Veel mensen werken in het toerisme. Ze hebben geen tijd om naar de kerk te gaan.”

Het betekent niet dat de inwoners iets tegen de kerk hebben, stelt Van Holland. „Ze geven aan de actie Kerkbalans en helpen met de veiling en de boekenbeurs van de kerk. De Stichting Behoud Dorpskerk Cadzand is onder de dorpsbewoners heel populair.”

Een aantal inwoners van Cadzand gaat naar de rooms-
katholieke kerk in Sluis of naar de vrije evangelische gemeente in Nieuwvliet. R. M. E. de Bliek, secretaris van die gemeente, zegt dat de diensten in de winter 150 tot 180 kerkgangers tellen en in de zomer 190 tot 230. In de zomertijd zijn gasten op woensdagmorgen welkom in de kerk.

De protestantse gemeente werkt met beide kerkgemeenschappen samen. Drie keer per jaar is er een gezamenlijke dienst met de vrije evangelische gemeente en twee keer per jaar met de rooms-katholieken.

In de zomer verandert Cadzand compleet. Dan strijken overal in de omgeving toeristen neer die van de zee en het strand willen genieten. Voor de badgasten is er in juli en augustus elke zondag dienst in Cadzand, waar gemiddeld meer dan 150 mensen naartoe komen.

Ook zijn er Duitstalige diensten. Hiermee zijn Ko en Betsy Huigh in samenwerking met de familie Claus uit Wuppertal in de jaren zestig van de vorige eeuw begonnen. Van Holland: „Ze vonden dat er op zondag iets gedaan moest worden voor de Duitse toeristen. Betsy ging naar de campings en vroeg de toeristen om naar de kerk te komen.”

Aanvankelijk woonden de Duitsers de Nederlandse diensten bij, later kwamen er speciale Duitstalige diensten. Toen het werk de familie Huigh boven het hoofd groeide, bood de kerkenraad de helpende hand. „Ik ben aangesteld als ouderling met als speciale opdracht het organiseren van Duitstalige diensten”, aldus Van Holland.

Van Holland zorgt er in het voorjaar voor dat er 400 posters op campings en andere toeristische plekken in Zeeuws-Vlaanderen worden verspreid, zodat de oosterburen op de hoogte zijn van de diensten. Ze maakt ook de afspraken met de predikanten van de Evangelische Kerk in Duitsland (EKD) om te komen preken en ze zorgt voor de organisatie van de diensten. Na afloop is er tijd voor koffie en ontmoeting.

Als er geen Duitse predikant is, schakelt Van Holland kerkgangers in om het gebed, de Bijbellezing en de muziek te verzorgen.

Zelf leest ze dan een overdenking voor. „Het gaat ongedwongen. De diensten zijn heel laagdrempelig. Iedereen is welkom, ook al weet hij of zij niets van het christelijk geloof. Iedereen mag aan het avondmaal gaan, ook kinderen, want we gebruiken geen wijn maar druivensap.”

Als doel van deze diensten noemt de ouderling de ontmoeting met elkaar, het samenzijn in de kerk en het samen bezig zijn met geloof. „Ook in de vakantie is het nodig om over God te horen.”

In de serie ”Kerken langs de kust” verkenden kerkredacteuren deze weken de kuststrook. Hoe ziet het kerkelijk leven eruit van Den Helder tot Cadzand? Acht afleveringen. Vandaag deel 8 (slot).